ریاست‌جمهوری، پس از اعتراض رسانه‌ها در مورد طرح تعدیل قانون رسانه‌های همگانی، گفته است که هدف حکومت از طرح تعدیل این قانون، اعمال محدودیت بر رسانه‌های افغانستان نیست.
صدیق صدیقی، سخن‌گوی ریاست‌جمهوری، پس از چاشت روز چهارشنبه (۲۸ جوزا)، در یک پیام ویدیویی، گفته که آزادی بیان، به عنوان یک دست‌آورد مهم برای دولت افغانستان، مطرح است.
آقای صدیقی افزوده است: «حکومت افغانستان، به هدف حمایت از قانون اساسی، آزادی بیان و حق دست‌رسی به اطلاعات و گردش اطلاعات، طرح تعدیل در برخی موارد از قانون رسانه‌های همگانی را پیشنهاد کرده است.»
سخن‌گوی ریاست‌جمهوری، ضمن این که می‌گوید، رهبری حکومت افغانستان، به نظریات و نگرانی‌های جامعه رسانه‌ای، در راستای اصلاح قانون رسانه‌ها احترام دارد، تأکید کرده که هدف حکومت از تعدیلات در قانون رسانه‌های همگانی، اعمال محدودیت نیست.
صدیق صدیقی گفته است: «حق آزادی بیان و فعالیت‌های آزاد رسانه‌ها، برای ما یک اصل نهایت مهم است. فعالیت آزاد رسانه‌ها در افغانستان، در سطح منطقه، بی نظیر بوده و حکومت افغانستان ضمن این که طرفدار اعمال محدودیت نیست؛ در راستای حفاظت از آزادی بیان همواره قدم برداشته است.»
این در حالی است که دو روز پیش، شماری از رسانه‌ها و نهادهای حامی خبرنگاران، در نامه‌ی سرگشاده‌ای به رییس‌جمهور غنی، طرح تعدیل قانون رسانه‌های همگانی را نگران‌کننده خوانده و خواهان توقف طی مراحل آن شده بودند.
نجیب شریفی، رییس کمیته‌ی مصؤونیت خبرنگاران، تأکید کرده بود که طرح جدید قانون رسانه‌های همگانی، سبب محدود شدن فعالیت‌های رسانه‌ای خواهد شد.
او افزوده بود که اگر طرح تعدیل قانون رسانه‌های همگانی به پارلمان برود، برای رسانه‌ها محدودیت ایجاد خواهد شد.
در نامه‌ی سرگشاده‌ی رسانه‌ها و نهادهای حامی خبرنگاران به رییس‌جمهور غنی، تأکید شده است که طرح تازه‌ی قانون رسانه‌های همگانی، بدون مشوره با جامعه رسانه‌ای تهیه شده و باید هرچه زودتر پروسه‌ی طی مراحل آن، توقف یابد.
رسانه‌ها، از رییس‌جمهور غنی خواسته اند که اجازه ندهد تا قانون رسانه‌های همگانی که به عنوان یکی از دست‌آوردهای بزرگ افغانستان است، به عامل محدود کننده‌ی آزادی رسانه‌ها مبدل شود.
امضا کنندگان این نامه، گفته اند که طرح تعدیل، نه تنها زمینه‌ی رشد رسانه‌ها را فراهم نمی‌کند، بلکه محدودیت‌های غیرضروری و مضاعف را بر رسانه‌ها وضع می‌کند.
در نامه، تأکید شده است، در زمانی که حکومت در آستانه‌ی صلح با طالبان قرار دارد، ایجاب می‌کند که در زمینه‌ی آزادی بیان و رسانه‌های آزاد، با دست پر و از موضع قوی‌تر با طالبان، روی مذاکره بنشینند.
