کریم خلیلی: مسعود اندرابی می‌خواست از مردم بهسود معذرت‌خواهی کند؛ اما برکنار شد

صبح کابل
کریم خلیلی: مسعود اندرابی می‌خواست از مردم بهسود معذرت‌خواهی کند؛ اما برکنار شد

محمدکریم خلیلی، رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان، می‌گوید که برخی حلقات در حکومت تلاش کردند که قضیه‌ی بهسود را به یک بحران کلان ملی مبدل سازند؛ اما باشندگان این ولسوالی با حوصله‌مندی ثابت ساختند که آن‌ها طرفدار نظام هستند نه مخالف منافع کشور.

آقای خلیلی که روز جمعه (۲۰ حمل)، در همایشی در ولسوالی بهسود صحبت می‌کرد، تأکید کرد که پس از نشر گزارش هیئت حقیقت‌یاب در بهسود، مشخص شد که مردم نه؛ بلکه نیروهای امنیتی مقصر بودند و مردم را به گلوله بستند.

او افزود که در نتیجه‌ فاجعه‌ای که در ولسوالی بهسود رخ داد، ۱۱ نفر کشته شدند و نزدیک به ۴۰ نفر دیگر زخم برداشتند.

رهبر حزب وحدت اسلامی که بیشتر صحبت‌هایش در مورد حادثه‌های اخیر در ولسوالی بهسود بود، گفت که مسعود اندارابی، وزیر پیشین داخله نیز به حقیقت فاجعه در این ولسوالی اعتراف کرد و گفته بود که برای معذرت‌خواهی از مردم به بهسود می‌رود؛ اما پیش از رفتن برکنار شد.

آقای خلیلی در ادامه گفت: «اندرابی خودش گفت که میرم از مردم بهسود معذرخواهی می‌کنم و تمام شهدا را به عنوان شهدای جمهوری افغانستان قبول کرده، ثبت دفتر می‌کنیم؛ اما با واقعه صحنه‌سازی‌شده که سقوط هلیکوپتر بود، مواجه شدیم که او را برکنار کردند و حکومت نیروی سنگینی را به ولسوالی بهسود اعزام کرد.»

او با انتقاد از حکومت مبنی بر «لشکرکشی» در بهسود، گفت که در حالی که هر روز پاسگاه‌های امنیتی در ولسوالی‌های مختلف به دست طالبان می‌افتد و ده‌ها پاسگاه امنیتی به طالبان تسلیم‌داده می‌شود؛ اما دولت بدون کدام دلیل موجه، صدها سرباز را به ولسوالی بهسود می‌فرستد.

کریم خلیلی در این همایش تأکید کرد که جنگ با مردم، به هیچ‌وجه کمکی به روند صلح افغانستان نمی‌کند؛ زیرا باشندگان مردم خواستار براندازی نظام نیستند و برعکس برخی حلقاتی در اطراف رییس‌جمهور است که افکار منفی را در ذهن او تزریق می‌کنند و می‌خواهند فاصله میان مردم و حکومت بیشتر شود.

آقای خلیلی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به مشکل کوچی‌ها در مناطق مرکزی، گفت که باید مشکل کوچی‌ها به گونه‌ی بنیادی حل شود. او تأکید کرد که یگانه راه‌حل این است که یک جای مشخص بودوباش برای آن‌ها درنظر گرفته شود. «ما علاقه‌مند هستیم که دوستان کوچی ما از این‌گونه زندگی بیرون شوند، در دنیای امروز کوچی‌گری بی مفهوم است.»