چندی پیش، روزنامه‌ی صبح کابل، خبری را منتشر کرده بود که یک پدر پکتیکایی، در روستای دندک ولایت پکتیکا، همه روزه دخترانش را با موترسایکل به مکتب می‌برد و ساعت‌ها پشت دروازه‌ی مکتب انتظار می‌کشد تا آن‌ها رخصت شوند و دوباره آن‌ها را به خانه برگرداند؛ اما حالا، مسؤولان محلی این ولایت، می‌گویند که به کمک ریاست معارف پکتیکا، یک مکتب دخترانه در روستای میاخان ساخته می‌شود.
زیارخان یاد، سخنگوی والی پکتیکا، به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید که این مکتب، در روستای میاخان و به نام او ساخته می‌شود تا افزون بر سه دخترش، سایر دختران این روستا نیز از علم و دانش بهره‌مند شوند.
او افزود که هم‌روستاییان میاخان، از او به عنوان «قهرمان معارف» یاد می‌کنند، زیرا او علیه جهل و نادانی مبارزه کرده و هر روز ساعت‌ها وقت می‌گذارد تا دخترانش را به مکتب ببرد و برگرداند. «میاخان برای مردم و به ویژه برای دختران آن روستا، یک الگو و یک نمونه است.»
میاخان، باشنده‌ی مرکز ولایت پکتیکا است و هر روز، حدود ۱۲ کیلومتر راه را با موترسایکل طی می‌کند تا دخترانش را به مکتب برساند.
او، پیش از این در گفت‌وگو با روزنامه‌ی صبح کابل، گفته بود که هرچند مکتب دخترانش کیلومترها از روستای شان دور است؛ اما شوقی که خودش و دخترانش به درس و فراگیری علم دارند، سبب شده که هر روز با اشتیاق بیشتر این فاصله را طی کنند.
میان خان گفته بود: «ما بیشتر از امنیت، نیاز به مکتب داریم. اگر فاصله‌ی مکتب تا خانه‌ی ما کم می‌بود، باز مجبور نبودم هر روز سه دخترم را با موترسایکل به مکتب ببرم و چهار ساعت دیگر هم منتظر بمانم تا آن‌ها از مکتب رخصت شوند و دوباره به خانه ببرم شان.»
اقدام این مرد پکتیکایی، با واکنش‌های زیادی همراه بوده است، تا جایی که همه کار او را تابوشکنی خوانده و تأکید می‌کنند که او باید الگویی باشد برای خانواده‌هایی که اجازه نمی‌دهند، فرزندان شان به مکتب بروند و علم بیاموزند.
