سازمان عفو بین‌الملل، اعلام کرده است که با محدودشدن مشارکت زنان در گفت‌وگوهای صلح، دو دهه پیشرفت زنان و دختران افغانستان، در معرض خطر جدی قرار دارد.
در اعلامیه‌ای که روز دوشنبه (۳ جوزا/ ۲۴ می) از سوی سازمان عفو بین‌الملل نشر شده، آمده است که با بیرون شدن کامل نیروهای خارجی از افغانستان و بن‌بست در گفت‌وگوهای صلح میان حکومت افغانستان و طالبان، چشم‌انداز زنان و دختران، در یک مرحله‌ی حساس قرار دارد.
در اعلامیه آمده است: «افغانستان در نقطه‌ی اوج است. در حالی که گفت‌وگوهای صلح متزلزل می‌شود، درگیری‌ها روزانه جان غیرنظامیان را می‌گیرد. در کنار خروج قریب‌الوقوع نیروهای بین‌المللی، افغانستان به سوی نتیجه‌ای پیش می‌رود که پیشرفت بیش از بیست سال زنان و دختران را تهدید می‌کند.»
سازمان عفو بین‌الملل، از حکومت افغانستان و شرکای بین‌المللی آن خواسته است که حقوق زنان و دو دهه موفقیت آنان را در گفت‌وگوهای صلح با طالبان مبادله نکنند.
بر اساس اعلامیه، در زمان حاکمیت طالبان در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی، زنان افغان زیر محدودیت شدیدی قرار داشتند و با ممنوعیت کار در خارج از خانه و حضور در اجتماع بدون محرم روبه‌رو بودند. زنان و دختران از دست‌رسی به آموزش و مراقبت‌های صحی محروم بودند و هنوز هم در مناطقی که تحت حاکمیت طالبان است، این محرومیت وجود دارد.
سازمان عفو بین‌الملل، گفته است که از سال ۲۰۰۱ میلادی به این طرف، حقوق زنان به گونه‌ی قابل توجهی بهبود یافته و اکنون ۳٫۳ میلیون دختر در آموزش و پرورش مشغول اند و در بخش‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حضور فعال دارند و با وجود درگیری‌های دوام‌دار، زنان افغان به وکالت، داکتری، آموزگاری، روزنامه‌نگاری، ورزش و بخش‌های دفاعی و امنیتی مشغول استند.
در اعلامیه آمده است: «حقوق کامل زنان افغان هنوز هم با موانع بزرگی روبه‌رو است، خشونت علیه آنان بسیار گسترده است و مشارکت زنان در تمام سطوح دولتی محدود است و به گفته‌ی یونیسف، ۲٫۲ میلیون دختر افغان به مکتب نمی‌روند.»
سازمان عفو بین‌الملل با اشاره به گفت‌وگوی صلح در سال ۲۰۲۰، گفته است که در ترکیب هیئت ۲۱ نفری حکومت افغانستان فقط چهار زن حضور داشت و در هیئت طالبان هیچ زنی حضور نداشت و در نشست صلح مسکو که در باره‌ی افغانستان برگزار شده بود در ترکیب هیئت ۱۶ نفری تنها یک زن حضور داشت.
در اخیر این اعلامیه آمده است: «کمبود نمایندگی قابل توجه و جنبه‌های جانبی مکرر زنان در طول گفت‌وگوها نشان‌گر این است که فاصله‌ی زیادی وجود دارد. این گفت‌وگوها آینده‌ی زنان و دختران افغانستان را شکل خواهد داد و باید صدای آن‌ها شنیده شود. دولت افغانستان از مشارکت فراگیر و معنادار زنان در گفت‌وگوهای صلح اطمینان حاصل کند.»
