صبح کابل: طاهر زهیر، نامزد وزیر اطلاعات و فرهنگ، تأکید دارد که ماهیت جنگ افغانستان و آنچه امروز جامعه‌ی افغانی به آن دچار است؛ جنگ فرهنگی است و ماهیت فرهنگی دارد. او تأکید دارد که حاشیه رفتن فرهنگ در افغانستان، سبب شده که جنگ و شرارت در این کشور بیش‌تر شود.
آقای زهیر که به مناسبت صدمین سالگرد روزنامه‌ی «اتفاق اسلام» در نمایشگاه بزرگ مطبوعات در کابل صحبت می‌کرد، تأکید کرد: «کشورهای دیگر که اکنون تبدیل به کشورهای قدرت‌مند شده اند، با استفاده از توسعه‌ی فرهنگی؛ به توسعه‌ی اقتصادی و توسعه‌ی سیاسی رسیده اند. اگر تغییر در فرهنگ به وجود نیاید، تغییر در زندگی نیز نخواهد آمد».
وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان، به منا‌سب صدمین سالگرد روزنامه‌ی اتفاق اسلام، نمایشگاه بزرگ مطبوعات را در کابل افتتاح کرد. این نمایشگاه که برای سه روز، در باغ بابر کابل برگزار شده؛ در آن، نسخه‌های روزنامه‌های بیش‌تر از ۱۴۰ سال به نمایش گذاشته شده است.
محمد طاهر زهیر، نامزد وزیر اطلاعات و فرهنگ در جریان این نمایشگاه، بر اهمیت کار رسانه‌ای تأکید کرد و گفت که روزنامه‌ی اتفاق اسلام، مهم‌ترین روزنامه‌ای است که یک صد سال را بدون توقف، با مشکلات فراوان طی کرده؛ این نشان‌دهنده‌ی عزم راسخ روزنامه‌ی اتفاق اسلام است.
نامزد وزیر اطلاعات و فرهنگ در جریان این برنامه افزود، وضعیت کنونی افغانستان نیاز به تأمل و بازخوانی جدی دارد و باید، همه روی ماهیت آنچه در افغانستان جریان دارد تمرکز کند. آقای زهیر گفت: «آنچه را امروز به نام مرارت، شرارت، وحشت و نفرت می‌بینیم ماهیتش چیست؟ سرشت این چیزها چیست؟ فهم این موضوع مهم است که به یک راه حل دست پیدا کنیم».
در این مراسم، از دوره‌ی امان الله خان به عنوان بهترین و شگوفاترین دوره‌ی فرهنگی افغانستان یاد شد. سخن‌رانان این مراسم، تأکید کردند که باید صف تجدد و صف سنت‌گرایی از هم جدا شود و برای رهایی افغانستان از بحران کنونی، نیاز است، دوره‌ی امان الله خان به گونه‌ی درست بازخوانی شود.
هم‌چنان وزارت اطلاعات و فرهنگ از روزنامه‌های فعال افغانستان تقدیر کرد و به چندین روزنامه؛ از جمله روزنامه‌ی صبح کابل «لوح آزادی» داد.
روزنامه‌ی اتفاق اسلام، در اول سنبله سال ۱۲۹۹خورشیدی در ولایت هرات، بنیان گذاشته شد که بیش‌تر از صد سال طول عمر دارد. این روزنامه، حتا در دوره‌ی طالبان نیز نشراتش را متوقف نکرد. با این حساب، روزنامه‌ی اتفاق اسلام، تنها روزنامه‌ای است که تجربه‌ی بیش‌ترین فعالیت را در دوره‌های مختلف و نظام‌های مختلف افغانستان، داشته و راهش را ادامه داده است.
