سرور دانش، معاون دوم ریاست‌جمهوری، گفته است، گروه طالبان باید بداند که در افغانستان، هیچ کسی تسلیم زور و ترور نمی‌شود.
آقای دانش، روز سه‌شنبه (۷ ثور)، یادداشتی را با عنوان «از ۷ ثور خونین باید عبرت بگیریم»، در برگه‌ی رسمی فیسبوکش نشر کرده است.
او نوشته است: «هفت ثور، یک روز خونین در تاریخ کشور است؛ روزی که روزهای خونین دیگری را در پی داشت و این بدان معنا است که خون هیچ‌گاه نمی‌تواند راه حل باشد. خون هم‌واره خون در پی دارد و خشونت هم خشونت و این درس همیشه تاریخ است.»
آقای دانش، از همه گروه‌های سیاسی به شمول گروه طالبان خواسته است تا در باره‌ی سیاست انتقال خونین قدرت و سیاست «جنگ، جنگ؛ تا پیروزی» تجدید نظر کنند. به گفته‌ی او، این روش برای دولت – ملت‌سازی و حکومت‌داری جواب‌گو نیست و در هیچ جای دنیا هم جواب نداده است.
معاون دوم ریاست‌جمهوری، تاکید کرده است که امروز مردم افغانستان، مردم دیروز نیستند که به انحصار طلبی‌ها و زورگویی‌ها و سیاست حذف گردن نهند و سکوت کنند.
او افزوده است: «ما در ۸ ثور هم از ۷ ثور، آن‌چنان که باید نیاموختیم و بر سیاست‌های ناروا و ناپسند دیگر پای فشردیم و بار دیگر سیاست تکیه بر قدرت از طریق زور و انحصار ادامه یافت و ظهور تعصب و افراط گرایی و تروریزم و انتحار را سبب شد. امروز بار دیگر تأکید می‌کنیم که صلح عادلانه و پایدار تنها راه نجات افغانستان است.»
آقای دانش، گفته است که گروه طالبان هنوز هم از صلح فرار می‌کند و به سیاست جنگ، حذف و انحصار می‌اندیشد. به گفته‌ی او، کشتار هدف‌مند مردم بی‌گناه، نه راه حل بلکه یک جنایت ضد انسانی است و نشان می‌دهد که گروه طالبان نه به ارزش‌های اسلامی باور دارند و نه به منافع ملی و مشترکات وطنداری و میهن دوستی.
معاون دوم ریاست‌جمهوری، در ادامه نوشته است: «۴۳ سال از ۷ ثور ۵۷ تا ۷ ثور ۱۴۰۰ برای همه ما گفتنی‌ها، آموختنی‌ها و عبرت‌های فراوانی دارد که اگر از آن نیاموزیم، سال‌های متمادی دیگر نیز در گرداب خشونت و منازعه باقی خواهیم ماند. در ۷ ثور ۵۷ هم عده‌ای هورا کشیدند و برای پیروزی خود جشن گرفتند و پایکوبی کردند؛ اما آن پیروزی‌ای که بر شطی از خون استوار باشد، هیچ‌گاه پیروزی واقعی نبوده؛ بلکه ناکامی‌های تلخ‌تری در بطن خود نهفته خواهد داشت.»
