زنان چادری‌پوش به طالبان: می‌بخشمت اگر سنگ‌سارم نکنی

در آستانه‌ی آغاز گفت‌وگوهای مستقیم میان دولت افغانستان و طالبان، پنج زن در پایتخت، در یک حرکت اعتراضی، خواهان تأمین حقوق زنان در مذاکرات صلح شدند.
این زنان، صبح روز سه‌شنبه (۲۰ حوت) حرکت اعتراضی‌شان را آغاز کردند و در سرک پانزدهم وزیرمحمد اکبرخان، چهارراهی مسعود، چهارراهی عبدالحق، چهارراهی زنبق و نزدیکی ارگ ریاست‌جمهوری، با استفاده از پوشش چادری، قدم زدند.
این زنان، پلاکاردهایی را نیز با شعارهای «طالب، من تو را می‌بخشم اگر دیگر قتل نکنی»، «طالب، من تو را می‌بخشم اگر دیگر ویران نکنی»، «طالب، من تورا می‌بخشم اگر دیگر انفجار نکنی»، «طالب، من تو را می‌بخشم اگر انتحار نکنی» و «طالب من تو را می‌بخشم اگر سنگ‌سار نکنی»، با خود حمل می‌کردند.
رویا، نام مستعار یکی از زنان معترض است. او به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید: «حرکت خودجوش است و نخواستیم از کسی نام برده شود و یا چهره‌ی کسی مشخص شود که چه کسانی بودیم. ما افرادی استیم که هشتگ #صدای‌من‌کجاست را آغاز کردیم.»
به گفته‌ی او، قرار بود در دهم مارچ، گفت‌وگوهای بین‌الافغانی آغاز شود و از سویی هم، قرار بود در همین روز، رییس‌جمهور غنی فرمان آزادی زندانیان طالب را امضا کند؛ به همین دلیل، آن‌ها این حرکت اعتراضی را راه‌اندازی کردند تا نشان بدهند که نمی‌خواهند دیگر به دوران سیاهی که زنان به گونه‌ی اجباری چادری می‌پوشیدند، برگردند.
رویا، می‌افزاید: «در روزهای سیاه حاکمیت طالبان، زنان و تمام مردم افغانستان، محروم بودند و حتا حق استفاده از آزادی‌های فردی خود را نداشتند. صدایی که امروز بلند کردیم، صدای تمام مردم افغانستان است. مردم نمی‌خواهند قربانی بازی‌های سیاسی چند نفر شوند. مردم افغانستان، به ویژه زنان، می‌خواهند که حق و حقوق‌شان در مذاکرات صلح در نظر گرفته شود.»
این زنان، با استفاده از چادری‌های رنگارنگ و با سمبول‌هایی همچون شلاق، بمب، نارنجک، تفنگ و تبر که افراد طالبان در گذشته با استفاده از آن دست به جنایت می‌زدند، نسبت به وضعیت جاری اعتراض کردند.
رویا می‌گوید که اگر صدای آن‌ها شنیده نشود، دامنه‌ی اعتراض شان گسترش خواهد یافت.
این زنان، در حالی دست به اعتراض زده‌اند که قرار است پس از تبادله‌ی زندانیان طالب و حکومت افغانستان، مذاکرات مستقیم میان دو طرف آغاز شود.