گروهی از زنان در شهر کابل در یک گردهمایی اعتراضی، نسبت به افزایش فقر، بی‌کاری و محدودشدن آزادی فردی و اجتماعی زنان در کشور صدا بلند کردند.
این گردهمایی روز پنج‌شنبه -۲۵ قوس-، از سوی گروهی از زنان تحت عنوان «جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان» برگزار شد؛ آنان با سردادن شعارهای چون «نان، کار، آزادی» از جامعه‌ی جهانی خواسته‌اند که نظاره‌گر فاجعه‌ی انسانی در افغانستان نباشد.
در قطع‌نامه‌ای که از سوی این زنان به خوانش گرفته شد، آمده است: «فقر، بی‌کاری، هزینه‌های بلند و غیر قابلِ دست‌رسِ مواد اولیه‌ی غذایی، شهروندان کشور را در لبه‌ی نابودی و بدترین نوع فاجعه‌ی انسانی کشانیده است. مردم نان و خوراک و اولیه‌ترین امکانات پیش‌برد زندگی شان را از دست داده اند.»
آنان از حکومت طالبان و جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که باید مسؤولانه به مشکلات مردم رسیدگی کرده و زندگی شهروندان کشور از مرگ نجات دهند.
در قطع‌نامه، هم‌چنان آمده است که افغانستان دچار بحرانِ مشروعیت شده و نظام، دولت، قانون و حکومت مشروعیت ندارد و طالبان برای از بین‌بردن بحران مشروعیت باید تلاش کنند که زمینه‌ی تحصیل، کار و فعالیت‌های سیاسی- اجتماعی را برای زنان فراهم کنند.
این زنان از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که نسبت به فاجعه و مصیبت روان در افغانستان خاموشی اختیار نکنند و اجازه ندهند که بیش‌تر از ۳۵ میلیون انسان در این کشور به کام نابودی، انزوا، فروپاشی کامل و متروکه‌شدن برود.
