نی یا نهاد حمایتکنندهی رسانههای آزاد افغانستان، تأکید کرده است که وضعیت آزادی بیان با گذشت هر روز شکنندهتر میشود و حکومت باید تأمین امنیت رسانهها و خبرنگاران را در اولویت کاری خود قرار بدهد. نی، در حالی از وضعیت بد امنیتی خبرنگاران ابراز نگرانی دارد که چندی پیش، گروه تروریستی طالبان در اعلامیهای به رسانههای کشور اخطار داده بود تا به تبلیغات تجارتیای که بر علیه این گروه نشر میشود، پایان بدهند وگرنه هدف قرار خواهند گرفت.
رسانههای آزاد، یکی از بزرگترین دستآوردهای مردم و دولت افغانستان در سالهای اخیر شمرده میشود؛ ولی این دستآورد اینک مورد تهدید قرار دارد و ممکن است فعالیتهای رسانهها در کشور، بنا بر مشکلات جدی امنیتی، با خطر رو به رو شود. بسیاری از نکات مثبت دیگر از جمله حقوق زنان، توجه به رشد تحصیلی و فرهنگی جوانان و… همه، رابطهی مستقیمی با رشد کار رسانهای در کشور دارد.
در صورت تضعیف فعالیتهای رسانهها، بخشهای زیادی در کشور به رکود مواجه خواهد شد و این بیانگر این اصل است که برای رشد هر جامعهای در عصر کنونی چیزی که از نیازهای اولیه شمرده میشود، وجود رسانههایی است که به شکل بیطرفانه در پی ارائهی اطلاعات مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی باشد. در واقع، مردم توسط رسانهها میتوانند اوضاع سیاسی را تحلیل کنند و سواد لازم را برای درک بهتر از امور مختلف کشور داشته باشند.
ترسی که طالبان از رسانهها دارند، بر اساس همین قابلیت است و متأسفانه آگاهی مردم از نیت بد و تخریبی گروههای تروریستی و افراطگرایان دینی، باعث تحریک آنان بر قطع منابع اطلاعاتی برای مردم شده است. طالبان میدانند که نظام کنونی افغانستان، هویت و استحکام خودش را مدیون اصولی چون حقوق زنان، حقوق بشر، آزادی بیان و دیگر مباحث دموکراتیک است؛ بنا بر این اصل و اصول نظام را هدف قرار داده و خواهان تضعیف آن استند.
حکومت افغانستان وظیفه دارد تا امنیت رسانهها را برای فعالیت بهتر و بدون محدودیت فراهم کند. این تلاش از سوی حکومت نهتنها باعث تقویت مردمسالاری و حقی که مردم بر اساس قانون اساسی دارند میشود، بلکه مشروعیت قانونی حکومت را نیز بالا میبرد. طوری که قبلا یادآور شدیم، حکومت افغانستان که بر پایهی اصول دمکوکراتیک بنا شده است، با ضعیف شدن آزادی بیان در افغانستان، اساسات خودش را از دست میدهد و این باعث زیر سؤال رفتن کارایی آن میشود.
طالبان پس از تهدیدهایی که بالای رسانهها داشتند، نگرانیهای زیادی را ایجاد کردهاند و این نگرانیها در کنار فعالیتهای ضد رسانهای این گروه تروریستی، توانسته است تا در بخشهای مختلفی کار رسانهای را تحت تاثیر قرار بدهد. این فعالیتها از سوی گروه طالبان، بیانگر آن است که جنگ جاری نه تنها با نیروهای امنیتی افغان، بلکه با کلیت نظام و قوانینی است که همهی نهادها از جمله رسانهها را شامل میشود.
هر چند در شش ماه نخست سال روان میلادی، خشونت در برابر خبرنگاران نسبت به شش ماه سال گذشتهی میلادی کاهش یافته است؛ اما نی میگوید، تهدیدی که از سوی طالبان در تاریخ سوم سرطان صورت گرفت، وضعیت را تغییر داده است. به گفتهی این نهاد فعال در کار رسانههای آزاد؛ «پس از تهدید طالبان، شاهد کشته شدن دو کارمند رسانه و بسته شدن یک رادیو بودیم، این نگرانی ما را نسبت به مصؤونیت رسانهها و خبرنگاران افزایش داده است.»
فعالیتهای طالبان در راستای اخلال در کار رسانهای و اطلاعرسانی، در کنار همهی بحثهای دیگر، حرفهایی را در باب گفتوگوهای صلح نیز باز میکند که در این اواخر از مباحث داغ سیاسی به شمار میرود. در واقع طالبان با تهدیدها و حمله بر مراکز رسانهای، باورها را نسبت به پیشرفتهای صلح با این گروه نیز خدشهدار میکند؛ زیرا مشکلاتی که به دلیل ممانعت افراد طالبان از فعالیت رسانهها، به وجود امده است، نمایانگر همان خط فکری تاریکی است که سالهای پیش از این گروه تروریستی شاهد بودهایم. در حقیقت، مردم افغانستان، صلح را نه به ازای از دستدادن ارزشهایی چون آزادی بیان، بلکه به ازای قربانیانی که در راه به دست آوردن این آزادی و آزادیهای اجتماعی دیگر، دادهاند مطالبه دارند.