با این که مأموریت نظامی ناتو در افغانستان پایان یافته و بیش‌تر نیروهای ناتو به کشورهای شان برگشته اند؛ اما باز هم، با افزایش حمله‌های طالبان بر روستاها و شهرهای افغانستان، حمله‌های هوایی امریکا به پناه‌گاه‌های طالبان در افغانستان، آغاز شده است. جنرال کنت مکنزی، فرماندهی ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده، گفته است: «امریکا حمله‌ها هوایی خود در حمایت از نیروهای افغانستان را در روزهای اخیر افزایش داده و ما آماده ایم که سطح این پشتیبانی را در صورت ادامه‌ی حمله‌های طالبان، بالاتر ببریم.» جنرال مکنزی، پیش از آن که به سمت ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده‌ی امریکا در کابل مشغول شود، از جمله کسانی بود که در واشنگتن، به حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان تلاش می‌کرد. او، چندی پیش نیز گفته بود: «بدون حمایت نیروهای ایالات متحده‌ی امریکا، نیروهای امنیتی افغانستان از هم خواهد پاشید.» حالا که مواضع جنگ بیش‌تر از گفت‌وگوهای صلح داغ‌تر شده است، این ارتشی امریکایی، به دفاع از نیروهای افغانستان، برای جلوگیری از پیش‌روی طالبان، بر مواضع این گروه دستور حمله‌های هوایی را داده است.
حمله‌های هوایی ارتش امریکا بر مواضع طالبان، با استقبال شماری از سیاست‌مداران امریکایی روبه‌رو شده است. لیندز گراهام، سناتور امریکایی، روز چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته، در تویتر رسمی خود، نوشته است: «خوش‌حالم که ایالات متحده‌ی امریکا، از ارتش افغانستان پشتیبانی هوایی می‌کند.» در ادامه، این سناتور امریکایی، اظهار امیدواری کرده که دولت بایدن به طالبان اطلاع بدهد که ارتش امریکا بدون محدوده‌ی زمانی، در اختیار ارتش افغانستان قرار خواهد گرفت.
استقبال از حمله‌های هوایی امریکا در میان سیاست‌مداران امریکا، آشکار می‌کند که بیش‌تر سیاست‌مداران امریکایی، از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان ناراض استند؛ آیا دودستگی میان سیاسی‌های امریکایی و حمله‌های بی‌رحمانه‌ی طالبان بر غیرنظامیان افغانستان، امکان برگشت امریکا را فراهم خواهد کرد، یا امریکا تنها از مراکز فرماندهی خود در خارج از افغانستان، تروریستان در افغانستان را مورد هدف قرار خواهند داد؟
در گزارشی از وال استریت ژورنال، آمده است که نیروهای امریکایی تا پایان سال ۲۰۲۱ از عراق نیز خارج خواهند شد و آخر همین سال، مأموریت نیروهای نظامی امریکا در عراق نیز پایان خواهد یافت. در روزهای گذشته حتا احتمال این که نیروهای امریکایی از عراق خارج شوند، وجود نداشت؛ اما اکنون، با آمدن بایدن در قدرت به نظر می‌رسد، پالیسی امریکا برای خروج نیروهای نظامی اش از کشورهای دیگر، جدی‌تر شده و پایان مأموریت نیروهای نظامی امریکا از عراق به مفهوم عقب‌نشینی امریکا، از خاک دیگر کشورها است.
با درنظرداشت خروج نابه‌هنگام امریکا از عراق و جایگاه راه‌بردی عراق در منطقه، آشکار می‌شود که نیروهای امریکایی، تمایل به جنگ در خاک دیگر کشورها را از دست داده اند؛ از همین رو، امکان برگشت نظامی امریکا در خاک افغانستان نیز، منتفی است.
با حمله‌های پی‌هم طالبان در خاک افغانستان، فشارهای بین‌المللی روی طالبان زیاد شده است و شماری از کشورهای قدرت‌مند و سیاست‌مداران امریکایی، طالبان را در گفت‌وگوهای صلح ترغیب کرده و از امریکا خواسته اند که در صورت افزایش حمله‌های طالبان در افغانستان، بر مواضع این گروه حمله‌های هوایی انجام دهد؛ ولی طالبان، بیش‌تر از راه گفت‌وگو، نظامی‌گری را راه غلبه بر دولت افغانستان می‌دانند و از همین رو، پی‌گیرانه به حمله‌های خویش در خاک افغانستان ادامه می‌دهند.
اکنون که خروج امریکا نه تنها از افغانستان، از دیگر کشورهایی که حضور نظامی دارد نیز مسجل شده است؛ پس به صورت کامل، امریکا به افغانستان برنخواهد گشت؛ اما حمله‌های وحشیانه‌ی طالبان و خواسته‌های بیش‌تر کشورها را در نظر گرفته، از بیرون افغانستان بر مواضع طالبان مانند حمله‌های یکی-دو روز پیش، حمله‌های هوایی انجام خواهد داد؛ ولی این حمله‌ها، به مفهوم برگشت امریکا به افغانستان نخواهد بود.
با وجود حمله‌های امریکا بر مواضع طالبان، آیا میز گفت‌وگوها داغ‌تر از جبهات جنگ خواهد شد و یا طالبان، هم‌چنان امریکا را محکوم کرده و بی آن که خواسته‌های مردم افغانستان و جامعه‌ی جهانی را در نظر بگیرد، به حمله‌های خویش در خاک افغانستان ادامه خواهند داد؟ پرسشی که نظر به نشانه‌ها، هیچ پاسخی ندارد و هم‌چنان بحران و چالشی بس بزرگ در برابر افغانستان خواهد بود و پیامد این رویارویی جدید میان امریکا و طالبان، معلوم نیست که برای افغانستان چه در پی خواهد داشت.
