گروه طالبان، پیش از این در برابر نیروهای امنیتی کشور، از جاسوس‌ها و آدم‌هایی استفاده می‌کرد که در میان نیروهای امنیتی نفوذ کرده بودند. این روی‌کرد استخباراتی در تلفات نیروهای امنیتی کشور، نقش ویژه‌ای را برای طالبان اجرا می‌کرد.
خبری از فاریاب که آقای فایق، والی این ولایت آن را همگانی کرده است، نشان می‌دهد که سیستم جاسوسی گروه طالبان مجهز به پهپادهای کشفی استند. «اتباع خارجی با فكر داعشی كه در صف طالبان اند، پهپادهای كشفی در اختيار دارند. اين پهپادها به فاصله‌ی چندين‌كيلومتری پرواز کرده و در تاريكی شب، مي‌تواند هدف مورد نظر را فیلم‌برداری کند.»
هم‌کاری خارجی‌ها با گروه طالبان موضوع کهنه‌ای است؛ اما آن‌چه این موضوع را نو می‌کند، تجهیزات هم‌کاران این گروه است؛ تجهیزاتی که می‌تواند آنان را در مقایسه با نیروهای امنیتی کشور قرار بدهد.
هم‌کاری کشورهای خارجی با طالبان از سوی این گروه و کشورهای متهم، رد می‌شود؛ اما وجود وسایل پیشرفته‌ی جنگی و استخباراتی، گواه بر حقیقت این هم‌کاری‌ها است.
گروه طالبان، نه تنها در داشتن هم‌کاران بین‌المللی که حتا در تسلیحات جنگی نیز خود را به حکومت افغانستان شبیه ساخته است؛ با این تفاوت که هم‌کاران افغانستان و تسلیحات آن، در روشنی قانون صورت گرفته و تعهد در استفاده برای مبارزه با تروریزم از آن وجود دارد؛ ولی گروه طالبان از هر همکاری‌ای برای تشدید فعالیت‌های تروریستی استفاده کرده است.
سیاست‌ها و عمل‌کرد طالبان، شباهت زیادی به بازی‌های سیاسی پاکستان دارد؛ پاکستانی‌ها از آنان به عنوان ابزاری در ایجاد موانع سیاسی و امنیتی برای افغانستان استفاده می‌کنند و گروه طالبان نیز، از گروه‌های نوپای بسیاری، همین نفع را برده است.
«وقتی تروریست‌ها بازداشت می‌شوند، اعتراف می‌کنند که از سوی گروه طالبان و شبکه‌ی حقانی برای حملات تروریستی و انتحاری ماموریت گرفته و داعش صرفا یک نام است».
این گفته‌ی سرور دانش، معاون دوم ریاست‌جمهوری افغانستان در دیدار با راس ویلسن، سرپرست سفارت امریکا در کابل است.
با در نظر داشت گفته‌ی دانش در مورد استفاده‌ی طالبان از نام داعش برای اجرایی‌کردن حمله‌های تروریستی، نزدیکی سیاست‌های پاکستان با طالبان بیش‌تر می‌شود.
سال‌ها است که حمله‌های تروریستی از سوی طالبان اما به نفع پاکستان در خاک افغانستان، صورت گرفته است. تجهیزاتی که اکنون در اختیار این گروه قرار گرفته، بدون هم‌کاری کشوری مشخص که اهداف چندساله در افغانستان داشته باشد، ممکن نیست.
گروه‌های تروریستی، می‌توانند تانک، تفنگ‌های مختلف و موترها را در جنگ با نیروهای امنیتی کشور به شکل غرامت به دست بیاورند؛ اما پهپادهای جاسوسی، بدون حمایت قاطع از سوی یک کشور، به دست نمی‌آید.
داعش، اکنون ابزاری در دست طالبان است؛ ولی به زودی، علیه خود این گروه به کار برده خواهد شد. در صورتی که گروه طالبان از اجرایی‌کردن سیاست‌های پاکستان، سر باز بزند، توسط گروه داعش وارد یک جنگ تمام عیار خواهد شد؛ جنگی که از همین اکنون برای آن زمینه‌سازی‌هایی صورت گرفته و مقام‌های حکومتی از جمله معاون اول ریاست‌جمهوری به نحوی به آن اشاره کرده است. «شبکه‌ی حقانی و گروه داعش، جنگ علنی را در برابر باشندگان غرب کابل راه‌اندازی کرده اند.»
جنگ مذهبی، خواست اصلی پاکستان در افغانستان است؛ جنگی که می‌تواند طمع ایران را به دخالت بیش‌تر در افغانستان برانگیزد؛ البته که این هدف صرف سیاست پاکستانی نیست و هم‌کار قدیمی این کشور – عربستان سعودی – نیز پشت آن ایستاده است.
طالبان در صورت پیروزی در گفت‌وگوهای صلح و رسیدن به خواست‌های شان، دیگر برای کشورهایی مثل؛ پاکستان و عربستان سعودی، سودمندی ندارد. به همین دلیل، داعش گزینه‌ای است که ضد تفکر حنفی (مذهبی با ریشه‌های تفکر خراسانی)، وارد ماجرا شده، نقش طالبان را بر علیه خود این گروه بازی می‌کند.
مذهب حنفی از جمله؛ مذهب‌های میانه‌رو و پر نفوس در جهان اسلام است و می‌تواند با مرور زمان، حتا تفکر طالبانی را وارد یک نظم معتدل کند. این مذهب تعامل زیادی با شیعان دارد و نمی‌توان از آن به عنوان ابزار همیشگی، علیه ایران و پیروان این مذهب در کشورهای دیگر استفاده کرد.
به همین رو، هدف اصلی، پیاده‌کردن تفکر داعشی است؛ گروهی که سابقه‌ی شکست از ایران و متحدان آن را در سوریه داشته و هم‌چنان کاملا ضد شیعه است.
