نویسندگان: حاجی اجمل رحمانی، میرحیدر افضلی و ناهید فرید
منبع: نیوز ویک
برگردان: ابوبکر صدیق
پیش از رفتن جو بایدن به کاخ سفید، یک دور کوتاه گفت‌وگوی صلح میان طالبان و دولت افغانستان در دوحه آغاز شد.
در ۲۰ سال گذشته، آقای بایدن یک چهره‌ی تأثیرگذار در روند سیاست امریکا – افغانستان بود و در حال حاضر این نقش، بسیار مهم و حیاتی شده است.
افغانستان تغییر کرده و رهبران جوان در پارلمان افغانستان می‌خواهند نقش خود را در روند مذاکرات صلح ایفا کنند؛ زیرا آنان نسبت به هرکس دیگر می‌توانند در روند مذاکرات صلح با رهبری افغان‌ها نقش بهتر را بازی کنند.
زمانی که جو بایدن از قربانی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های امریکا در این کشور یادآوری می‌کند، باید نسل جدید افغانستان اعم از زنان و مردان این کشور که پس از ۱۱ سپتامبر در فضای دموکراتیک رشد کرده‌اند و ۶۰ درصد از نفوس این کشور تشکیل می‌دهند را نیز زیر نظر داشته باشد.
نسل جوان افغانستان نظامی دموکراتیک را که با همکاری امریکا ایجاد شده، با آغوش باز پذیرفته است. ۲۰ سال پیش کمتر از ۵۰ هزار دانش‌آموز دختر در مکاتب داشتیم، زنان اجازه بیرون رفتن از خانه را نداشتند، کار کردن برای زنان در بیرون از خانه منع بود، آموزش عمومی و یک‌سانی حتا برای مردان وجود نداشت. از انتخابات و مردم‌سالاری خبری نبود و آزادی بیان و نهادهای رسانه‌ای در دسترسی همه قرار نداشت.
درنتیجه‌ی قربانی و تلاش‌های امریکا؛ اکنون افغانستان بیش از ۳.۵ میلیون دانش‌آموز دختر در مکاتب دارد. اکنون زنان نقش فعال در نظام دموکراتیک – اسلامی افغانستان ایفا می‌کنند. آنان ۶۸ کرسی در پارلمان دارند و صدها تن دیگر در شوراهای ولایتی و ولسوالی‌ها و در رهبری دو وزارتخانه نقش کلیدی دارند.
جوانان افغانستان در یک جامعه آزاد – پساطالبان – رشد کرده‌اند. به گونه‌ای که نمایندگان قشر جوان در پارلمان، از امریکایی‌هایی که برای دفاع از ارزش‌های دموکراتیک در افغانستان قربانی داده‌اند، قدردانی می‌کنند.
ما گفت‌وگوهای صلح افغانستان را یک فرصت بی‌نظیر-به‌ویژه برای جوانان- در راستای تأمین صلح می‌دانیم تا به جنگ‌های خانمان‌سوز چهل ساله نقطه‌ی پایان بگذارد و به‌سوی آینده‌ای مطمین گام برداریم.
نگرانی ما این است؛ در صورت ناکامی روند مذاکرات صلح، یک‌بار دیگر تیره‌بختی بر زندگی شهروندان افغانستان، به‌ویژه برای زنان و جوانان مستولی خواهد شد. مطمین هستیم که نتیجه‌ی چنین ناکامی بی‌ثباتی‌ای را در افغانستان گسترش می‌دهد که بر امنیت امریکا، منطقه و جهان تأثیرگذار است.
ما باید از اشتباهات گذشته بیاموزیم. شماری برای حفظ کرسی و موقف خود تلاش می‌کنند تا روند صلح را به چالش بکشند؛ نقد می‌کنند و به جنگ دامن می‌زنند، اطلاعات اشتباه را بیرون می‌دهند و برای تداوم منافع‌شان پافشاری می‌کنند.
افراد با نفوذ از اقوام مختلف، علمای دینی، گروه‌های اجتماعی، نیروهای امنیتی، جامعه مدنی، سکتور خصوصی و همه تلاش می‌کنیم تا فشار جدی‌ای را بالای طرف‌های گفت‌وگو کننده – دولت افغانستان و طالبان – برای رسیدن به توافق وارد کنیم. زمان آن فرا رسیده است تا با طالبان صلح کنیم و از گزینه‌های مختلفی برای کشاندن آن‌ها به داخل نظام استفاده شود.
برای تأمین صلح سرتاسری در افغانستان، ما آماده‌ی قربانی هستیم، ما در پی تأمین صلح و ایجاد یک آینده روشن هستیم، اکنون این ظرفیت و تأمل‌گرایی ایجاد شده تا قانون اساسی افغانستان تعدیل شود و ارزش‌های اسلامی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
ما ظرفیت جذب نماینده‌های طالبان را در وزارتخانه‌ها داریم. هم‌چنان فرصت این ایجاد خواهد شد که طالبان نماینده‌های خود را در شوراهای ولایتی و ولسوالی‌ها داشته باشند. قانون اساسی به پارلمان این صلاحیت را داده است تا در مورد نظام آینده تصمیم‌گیری کند.
در صورت آمدن آتش‌بس سرتاسری، در مورد تأمین حقوق اجتماعی زنان و دختران بحث اضافه‌ای نباید نباشد، حقوق مساوی برای همه اقوام افغانستان در نظر گرفته شود، آموزش عمومی و مراقبت‌های پزشکی، مطبوعات آزاد، ورزش، سرگرمی، احزاب سیاسی، مراکز آموزشی و نهادهای اجتماعی و فرهنگی و نظام جمهوری اسلامی با نهادهای مشروع عدلی و اجرایی باید دسترس همگان قرار داشته باشد.
اگر ما در روند گفت‌وگوهای صلح با طالبان موفق شویم، البته که دیرباوری‌هایی در واشنگتن وجود دارد و این دیرباوری قابل درک و ناشی از کارکردهای رهبران افغانستان در سال گذشته است.
به‌صورت روشن و پوست‌کنده می‌توان گفت که رویکردهای محافظه‌کارانه‌ی واشنگتن در بخش مبارزه با فساد نیز به‌عنوان یک گزینه‌ی قابل نقد در حکومت افغانستان وجود دارد.
هژده ماه پیش زمانی که به پارلمان رسیدیم، این نهاد به ایجاد یک حکومت قانونمند تلاش‌های جدی‌ای را آغاز کرد. ما وارد عمل شدیم و به‌عنوان یک طرف قابل‌اعتماد و مشروع در کنار مردم، دولت، امریکا و جامعه جهانی به این روند ادامه می‌دهیم.
در پارلمان، به‌عنوان خانه ملت جمع شدیم تا از قانون پاسداری کنیم. رویکردهای مؤثری در بیشتر از یک دهه وقف نظارت و اصلاحات حکومت و مهار قدرت مرکزی شده است. صدها پژوهش انجام شده است و صدها میلیون دالر از مالیه‌دهندگان امریکایی و ناتو هزینه شده تا افغانستان روی پای خود بایستد.
نتیجه این بررسی نشان می‌دهد که پیگیری جرایم فساد در وزارتخانه‌ها متفاوت است، بیشترین فساد در مصرف بودجه ملی است و نیاز به مدیریت و راهبرد مبارزاتی تازه‌ای دارد.
وجود فساد در بودجه ملی و حیف‌و‌میل آن به یک روند عادی تبدیل شده بود و امروز افتخار آن را داریم که با همکاری جدید وزارتخانه‌ها روی اصلاحات آن کار می‌کنیم.
ما هم‌چنان تلاش می‌کنیم با رابطه‌ای حسنه با همسایه‌ها و قدرت‌های منطقه‌ای که تصمیم دارند از تأمین صلح پایدار در کشور حمایت کنند، داشته باشیم.
پارلمان افغانستان باور به صلحی دارد که به رهبری خود افغان‌ها باشد؛ اما ما نمی‌توانیم به تنهایی حرکت کنیم. ما به همکاری و پشتیبانی امریکا در فراهم‌آوری صلح میان دولت افغانستان و طالبان و نیز همکاری قدرت‌های منطقه‌ای داریم تا روند صلح را به موفقیت برسانیم.
ما به ادامه همکاری امریکا برای تأمین و تجهیز نیروهای امنیتی نیاز داریم تا ضمانت آتش‌بس از طالبان گرفته شود و آنان به اجرایی کردن تعهدات، به‌ویژه در قبال زنان، کودکان و اقلیت‌های قومی عمل کنند.
از سوی دیگر، ما به ادامه کمک‌های نظامی امریکا نیاز داریم تا قوت بیشتری برای کنترل داشته باشیم. ما امید داریم تا بایدن در راهبرد ۲۰ ساله‌ی امریکا در قبال افغانستان تجدید نظر کند. او شاهد است که نسل تازه‌ای از افغانستان، اعم از مردان و زنان آزادی خود را مدیون همکاری‌های شرکای بین‌المللی و امریکا می‌دانند.
