فضیله حورزاد: مسؤولان بولینگ و فوتبال ورزش افغانستان را به گند کشیدند

اخیرا فدراسیون ملی بولینگ در افغانستان، دو تن از ورزش‌کاران این رشته را به دلیل بی‌حجابی در مسابقات کویت، برای مدتی از فعالیت‌های ورزشی محروم کرده است.
ادریس فاروقی، رییس فدراسیون ملی بولینگ افغانستان، به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید که فضیله حورزاد و زحل، دو ورزش‌کار این رشته به دلیل عدم رعایت قوانین رسمی این فدراسیون در جریان مسابقات کویت، برای مدتی از فعالیت‌های ورزشی محروم شده اند.
اما آن‌چه این روزها بیشتر خبرساز شده، حرف‌های فضیله حورزاد، عضو تیم بولینگ است که گفته، ضعف مدیریت، بی‌کفایتی و عدم موجودیت انظباط ورزشی، سبب شده است که او را برای یک سال از فعالیت‌های ورزشی محروم کند.
بانو حورزاد، به روزنامه‌ی صبح کابل گفت: «اگر هیأت رهبری فدارسیون بولینگ، ظرفیت مدیریت را می‌داشت، کوچک‌ترین مشکلی به وجود نمی‌آمد و یا اگر به وجود می‌آمد مدیریت می‌‎شد.»
تنش میان فدارسیون و فضیله حورزاد از کجا آغاز شد؟
فضلیه حورزاد، ورزش‌کاری که برای یک سال از فعالیت‌های ورزشی محروم شده است، در گفت‌وگو با روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید، زمانی که آن‌ها برای شرکت در مسابقات عازم کویت شدند، مسؤول بانوان تیم بولینگ بدون هیچ گونه دلیلی به کابل فرستاده شد.
او ادامه می‌دهد :«در جریان سفر ما در کویت یک سلسله مشکلاتی بود که روحیه‌ی ما را ضعیف کرد و از طرفی مسؤول بانوان تیم بولینگ که همراه ما بود بعد از چند روز دوباره جبرا به کابل فرستاده شد. مشکلات موجود در سفر کابل و تهدید مسؤولان فدارسیون که تهدید به مرگ کرده بودند را جدی گرفتم؛ ولی رهبری فدارسیون از روابط شخصی من استفاده کرده و من را خاموش کردند و من هم به دلیل این که اولین تجربه‌ام بود و فکر کردم ممکن من هم مشکلاتی داشته‌ام سکوت کردم؛ ولی وقتی در روز مسابقه (نخستین دور رقابت‌های مقدماتی بولینگ کابل) طی مکتوب من را محروم کردند تحمل نتوانستم و خواستم در مقابل این بی‌حرمتی صدا بلند کنم.»
بانو حورزاد تأکید می‌کند، دلیل مشکلات پیش‌آمده میان فدراسیون بولینگ و ورزش‌کاران این رشته به دلیل ضعف مدیریتی ادریس فاروقی، رییس این فدراسیون بود که با فشار، مسؤول بانوان تیم را از کویت به کابل فرستاد. به گفته‌ی او، رهبری فدراسیون چند باری تلاش کردند که بانوان ورزش‌کار تیم را نیز به کابل بفرستند که موفق به این کار نشدند.
ظاهرا، مسؤولان فدراسیون بولینگ افغانستان ادعا کرده اند که این دو عضو تیم بولینگ در جریان مسابقات کویت، حجاب را رعایت نکرده و به عنوان سفیران افغانستان، نتوانسته اند نقش شان درست ادا کنند؛ مسأله‌ای که فضیله حورزاد آن را رد می‌کند و می‌گوید که در جریان مسابقات تمام قوانین ورزشی به شمول حجاب اسلامی را رعایت کرده است.
بانو حورزاد می‌گوید: «من در جریان مسابقه کاملا حجابم رعایت بود به حدی که دیگر کشورهای مسلمانی که بودند همان حجاب را هم نداشتند؛ ولی این که مرا محروم کردند، تنها بهانه‌ای که برای شان قابل دسترس بود بی‌حجابی من بود؛ در حالی که من در اوقات خارج از مسابقه با پوششی بودم که در کابل زندگی می‌کردم. از طرفی مسابقه‌ای که این روزها در کابل برگزار شده بود تمام دختران چادر بر سر نداشتند و این مورد دلیل مؤثقی برای محرومیت من نیست. وقتی دختران فوتبالیست با پوششی به مراتب بدتر از من می‌توانند هنوز عضویت تیم ملی را داشته باشند؛ چرا این قانون تنها بالای من قابل تطبیق است؟.»
مطابق ماده‌ی «۲۴» قانون فدراسیون بولینگ و ورزش افغانستان، زمانی که یک ورزش‌کار به بیرون می‌رود، باید تمام اصول و قوانین از جمله حجاب اسلامی را رعایت کند و در صورتی که رشته‌های ورزشی قوانین مندرج را رعایت نکنند، حتا نباید در مسابقه شرکت کند.
ادریس فاروقی می‌گوید که تصمیم مبنی بر محروم کردن فضیله حورزاد و زحل بیات، یک تصمیم شخصی نبوده، بلکه قوانین ورزشی و فدراسیون در کل این تصمیم را گرفته است.
در همین حال راضیه موسوی، مسؤول بولینگ زون شمال نیز حرف‌های فضیله حورزاد را تأیید می‌کند و می‌گوید که «جنجال‌ها» میان فدراسیون و حورزاد زمانی آغاز شد که نیلوفر، مسؤول بولینگ بانوان، به گونه‌ی اجباری از کویت به کابل فرستاده شد.

بانو موسوی گفت: «هیچ گونه بی‌حجابی در جریان مسابقه وجود نداشته است. فدراسیون، ادعا کرده است که آن‌ها در غیر زمان مسابقه حجاب را رعایت نکرده اند. بلی در غیر زمان مسابقه درست است. سر شان چادر نبوده است. خانم فضیله یک شخصیت آزاد دارد و در کابل هم اکثر وقت‌ها چادر به سر ندارد. چادر برای شان معیار انسانیت نیست. به ندرت در کابل چادر می‌پوشد.»
او در ادامه می‌گوید که اسناد و شواهدی (سوند و تصاویر) که نزد آن‌ها است، نشان می‌دهد زحل و حوزراد از سوی مسؤولان تهدید به مرگ شده اند.
اما آن‌چه مسؤول بولینگ زون شمال از آن به عنوان اعتراض یاد می‌کند، می‌گوید در صورتی که دیپارتمنت انظباتی در این فدراسیون وجود دارد، باید قبل از برگزاری مسابقات به ورزش‌کاران گوش‌زد می‌کردند که چنین محدودیتی برای رعایت حجاب وجود دارد. «یک روز قبل از مسابقه به حورزاد تماس می‌گیرند و میگن که در مسابقه‌ی کابل بیا.. ما در حال مذاکره استیم تا شرایطی که ما می‌خواهم و مشکلاتی که وجود دارد حل شود، درغیر آن اسناد و شواهدی که داریم و اتهامات که صورت گرفته را به دادستانی می‌سپاریم و شکایت رسمی درج می‌کنیم، تا وظیفه‌ی فاروقی به حالت تعلیق درآید.»
آن‌چه به نظر این دو ورزش‌کار ادعا‌های آن را بیشتر موثق می‎‌سازد، سکوت زحل بیات، ورزش‌کاری است که همراه با فضیله حورزاد محروم شده است. راضیه موسوی می‌گوید، با وجود که زحل بیات از ابتدای این قضیه دخیل بوده و اسنادی نیز در مورد تهدید به مرگ او از سوی فدراسیون دارد؛ اما سکوت کرده است. «جالب است که سکوت کرده و محرومیت خود را قبول کرده است. وقتی اشتباهی نکرده باشی، باید سکوت نکنی. من و فضیله تصمیم گرفتیم که هردوی ما دیگه به ورزش ادامه نمی‌دهیم. متأسفانه در افغانستان طوری است که یا دختر نباشید و یا اگر دختر خوب باشید باید با ورزش خداحافظی کنید.»
این ورزش‌کاران هم‌چنان ادعا می‌کنند که تا کنون کمیته‌ی ملی المپیک هیچ‌گونه کمک و تماسی با آنان نداشته است.
با این حال رییس فدراسیون بولینگ افغانستان ضمن این که اتهامات ورزش‌کاران بولینگ را رد می‌کند، می‌گوید که کمیته‌ای به منظور بررسی محرومیت این دو ورزش‌کار ایجاد شده و قرار است پس از بررسی نتیجه‌ی آن همگانی شود.
در همین حال، فضیله حورزاد می‌گوید که خواست او نه تنها به عنوان ورزش‌کار بلکه به عنوان یک زن که با مشکلات زیادی در جامعه مواجه است، این است که از سوی نهادهای ذی‌دخل مورد حمایت قرار بگیرد و وظیفه‌ی رییس فدراسیون به حالت تعلیق درآید و در این مورد تحقیق بیشتر صورت گیرد تا مقصر اصلی مشخص شود.
او می‌گوید: «برای من متأسفانه یک ‌چیز ثابت شد. در این مرزوبوم یا باید بد باشی یا اگر خوب بودی نباید ورزش‌کار باشی. آن قدر مسؤولان بولینگ و فوتبال ورزش را به گند کشیدن که دیگر از نام ورزش‌کار که بالایم است بیزارم. من رسما از دنیای ورزش خداحافظی خواهم کرد و صدایم را بلند کردم تا با مفکوره‌ی مردسالاری در جامعه مبارزه کنم.»
مسأله‌ی فساد در ورزش افغانستان خبر تازه‌ای نیست. پیش از این بارها مسؤولان فدراسیون‌های مختلف ورزشی در افغانستان به سوءاستفاده‌ی جنسی و عمل نکردن به اخلاق ورزشی متهم شده اند.
روزنامه‌ی گاردین، سال قبل خورشیدی، گزارشی را نشر کرد که در آن گفته شده بود، شماری از دختران فوتبالیست در فدراسیون فوتبال افغانستان، از سوی مسؤولان مرد این فدراسیون مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند.
در گزارشی که از سوی این روزنامه به نشر رسیده بود با سه نفر از اعضای تیم ملی فوتبال زنان افغانستان گفت‌وگو شده بود.
در این گزارش، دختران فوتبالیست از تجاوز و خشونت‌های فزیکی کرام‌الدین کریم، رییس فدراسیون فوتبال در زمان تجاوز بر خود شان گفته و داستان‌های تکان‌دهنده‌ای را از آن‌چه در اتاق مخفی آقای کریم با این دختران رخ داده بود، حرف زدند. این خبر سبب شد که فیفا یا فدراسیون بین‌المللی فوتبال، در نوزدهم ماه جوزای سال جاری، رییس پیشین فدراسیون فوتبال افغانستان را در پرونده‌ی آزار جنسی دختران فوتبالیست، مقصر بشناسد و کمیته‌ی اخلاقی فیفا، او را به اتهام آزار جنسی دختران فوتبالیست، به‌گونه‌ی دایمی از فعالیت‌های ورزشی داخلی و خارجی محروم کرده و مبلغ یک میلیون دالر جریمه کند.
هرچند دادستانی کل، حکم بازداشت کرام‌الدین کریم را صادر کرده است؛ اما او تا کنون بازداشت نشده است.