شماری از دانشجویان افغان در روسیه میگویند که با شیوع ویرس کرونا و تأخیر در پرداخت معاشات آنان از سوی سفارت افغانستان در مسکو، آنها با مشکلات جدی مالی روبهرو شده اند.
به گفتهی این دانشجویان، آنها حتا هزینهی خرید انترنت را ندارند که به صنفهای آنلاین شرکت کنند.
علی رفیعی، نمایندهی دانشجویان افغان در دانشگاه پولیتخنیک شهر سنتپترزبورک روسیه، به روزنامهی صبح کابل میگوید که دانشجویان افغان، از پنج ماه به این سو از سوی سفارت افغانستان در مسکو، معاش دریافت نکرده اند.
او وضعیت روحی و روانی دانشجویان افغان در روسیه را وخیم خوانده و تأکید دارد که اکثر این دانشجویان تحت فشار روحی و روانی شدید قرار دارند و چندین بار از وزارت تحصیلات عالی، خواستار برگشت شان به افغانستان شده اند.
رفیعی تأکید میکند: «مشکلات حاد مالی، دوری از فامیل در چنین شرایطی و ترس از مبتلا شدن به کرونا، دانشجویان افغان به ویژه دختران را زیر فشار سخت روحی و روانی قرار داده است. این مسأله سبب شده است که آنها هم از درس خود بمانند و هم دچار اضطراب شوند.»
این نمایندهی دانشجویان افغان در روسیه میگوید که چندی پیش، شاهسلطان عاکفی، مسؤول بخش اتشهی فرهنگی سفارت افغانستان در مسکو، در صفحهی فیسبوکش از عدم شرکت نکردن دانشجویان افغان به صنفهای آنلاین شکایت کرده بود. به گفتهی او، آقای عاکفی تاکید کرده بود که مسؤولان دانشگاههای مختلف روسیه در مکتوبی به آنها نوشته اند که با شیوع ویروس کرونا، بخش بزرگی از دانشجویان افغان به صنفهای آنلاین حاضر نشده اند.
نمایندهی دانشجویان افغان در روسیه میگوید که مسؤول اتشهی فرهنگی سفارت، به جای این که بیاید از خود دانشجویان دلیل شرکت نتوانستن آنها را بپرسد، در صفحهی فیسبوک خود از دانشجویان خواسته است که باید در درسهای خود حاضر شوند.
آقای رفیعی میگوید، یگانه دلیلی که دانشجویان در صنفهای آنلاین شرکت نمیتوانند، مشکلات مالی، روانی و تأخیر در پرداخت معاشات آنها است: «دانشجویان در حال حاضر در شرایط قرنتین، هزینهی خوراک خود را ندارند، چطوری انترنت بخرند.»
به گفتهی این نمایندهی دانشجویان افغان در شهر سنتپترزبورک روسیه، آنها در کتابخانههای دانشگاهها، انترنت رایگان دارند؛ اما در شرایط قرنطین به این امکانات دسترسی ندارند.
تأخیر در پرداخت معاشها
به گفتهی دانشجویان افغان در روسیه، بروکراسی پیچیدهی سفارت افغانستان در این کشور و وزارت خارجهی افغانستان، سبب شده است که آنها در پنج ماه گذشته، معاشی دریافت نکنند.
این دانشجویان تأکید دارند که اکثر آنها به امید ۱۰۰ دالر معاشی میآیند که ماهانه از طرف حکومت افغانستان پرداخت میشود. به گفتهی آنها وقتی که این معاش از سوی حکومت به تأخیر میافتد، این دانشجویان حتا خرج خوراک و غذای شان را ندارند.
به گفتهی این دانشجویان، پیش از شیوع ویروس کرونا، گاهی اگر در پرداخت معاش آنها تأخیری صورت میگرفت، آنها در کنار درسهای شان، میتوانستند کار کنند و هزینهی خوراک و درس شان را بهدست آورند؛ اما در شرایط قرنتین برای این دانشجویان، زمینهی هیچ نوعی کاری مساعد نیست.
علی رفیعی، از نمایندههای دانشجویان افغان در روسیه در مورد تأخیر معاشهای این دانشجویان میگوید: «۱۰۰ دالر معاشی که برای ما از سوی وزارت تحصیلات عالی در نظر گرفته شده، گرفتن آن از سفارت با بروکراسیای که وجود دارد، طی کردن هفت خوان رستم است. پیش از این، معاش ما را شاهسلطان عاکفی، مسؤول بخش فرهنگی سفارت میداد. آن زمان بهتر و به موقع بود؛ اما حالا کسی به نام فردین فروتن، مسؤول بخش پرداخت معاشات شده است. ما هر باری که مراجعه میکنیم او میگوید که باید از عاکفی بخواهیم و عاکفی میگوید که مسؤول پرداخت معاشات فروتن است.»
این نمایندهی دانشجویان افغان میگوید، مشکل اینجا است که دیتابیس دانشجویانی که پیش از این در پیش شاهسلطان عاکفی بود، حالا پیش فردین فروتن نیست. به گفتهی او، آقای فروتن از آنها خواسته است که تمام دانشجویان مشخصات خود از اول برای آنها بفرستد که درج دیتابیس شود. به گفتهی آقای رفیعی، این عضو سفارت افغانستان در مسکو به دانشجویان گفته است، تا دیتابیس جدید مورد تأیید وزارت خارجهی افغانستان قرار نگیرد، معاشهای آنها پرداخت نخواهد شد.
این نمایندهی دانشجویان افغان در شهر سنتپترزبورک روسیه، به روزنامه صبح کابل همچنان تأیید میکند که دانشجویان افغان به خاطر وقایه از ویروس کرونا، هیچ نوع امکانات بهداشتی در اختیار ندارند و هیچ نوع کمکی از سوی کشور روسیه و سفارت افغانستان دریافت نکرده اند. به گفتهی او، تا کنون دانشجویان افغان در این کشور، مصاب به ویروس کرونا نشده اند؛ اما خطر مبتلاشدن، روز به روز افزایش پیدا میکند.
آقای رفیعی میگوید: «در لیلیههای دانشگاههای شهر مسکو، شمار مبتلایان به ویروس کرونا افزایش یافته است و هر روز، از هر منزل لیلیهها، ۳ تا ۴ تن از مبتلایان ویروس کرونا به شفاخانهها انتقال داده میشوند. دانشجویان افغان در این لیلیهها در معرض جدی مبتلاشدن قرار دارند.»
او تبعیض آموزشی را مشکل دیگر دانشجویان در دانشگاههای روسیه عنوان میکند و خواستار توجه حکومت در این بخش است: «محصلان افغان مشکل کارهای عملی و کارآموزی دارند. به گونهی مثال؛ محصلانی که انجنیری میخوانند، در کارخانهها و جاهایی که محصلان دیگر برای کارهای عملی برده میشوند، محصلان افغان برده نمیشوند. تمام درسهای ما مختص میشود به جزوههای درسی.»