امروز گفتوگوهای صلح افغانستان در قطر آغاز می‌شود. این نشست پس از شش ماه تلاش برای شروع گفتوگوهای میان‌افغانی، میان هیآت دولت افغانستان و طالبان برگزار می‌شود. هیأت گفتوگوکنندهی دولت افغانستان، روز گذشته همراه با یک هیأت عالی‌رتبه‌ی دولتی به قطر رفت.
دو طرف، پس از سال‌ها جنگ، دور یک میز گرد می‌آیند و روی آینده‌ی سیاسی افغانستان و سرنوشت شهروندان کشور تصمیم می‌گیرند.
دولت افعانستان در شش ماه اخیر پیوسته تلاش کرده است برای رسیدن به صلح با گروه تروریستی طالبان، از هر راه ممکن پیش برود. دولت افغانستان پس از امضای توافق‌نامه‌ی صلح دوحه که به دشمنی امریکا و طالبان تقریباً پایان داد، بیش‌تر خواست‌های طالبان را برای رسیدن به صلح پذیرفت. حتا برای رهایی خطرناک‌ترین زندانیان این گروه – که رهبران بزرگ مافیای قاچاق مواد مخدر در منطقه بودند -، لویه‌جرگه‌ی مشورتی صلح را برگزار کرد و آخر دست، با وجود مخالفت کشورهای استرالیا و فرانسه، زندانیان طالبان را که شهروندان این کشورها را کشته بودند، نیز از زندان رها کرد.
این در حالی است که گروه طالبان از شش ماه به این‌سو خواست دولت و شهروندان افغانستان (آتش‌بس) را نپذیرفته‌اند. در حالی که دولت افغانستان خطرناک‌ترین زندانیان گروه طالبان را آزاد کرده است، این گروه پنچ روز پیش یک کوماندوی افغانستان را پس از پنج ماه از گروگان‌گیری‌اش کشته‌اند و از سویی هم حمله‌های تروریستی خویش را بر پاسگاه‌های نظامی و شهروندان ملکی توقف ندادهاند و همه روزه شماری از شهروندان را می‌کشند.
این‌ها همه بیان‌گر نیت بد طالبان نسبت به صلح است و نشان می‌دهد این گروه با زندگی مسالمت‌آمیز بیگانه است.
حالا که قرار است هیأت دو طرف دور یک میز گرد بیایند و روی سرنوشت سیاسی افغانستان به بحث بنشینند، بیش‌تر از هر چیزی باید روی خواست شهروندان – که دوام جمهوریت و دموکراسی است -، تمرکز شده و برآیند توافق نیز، چیزی جز این نباشد.
در گفتوگوهای میان‌افغانی برای صلح در قطر، دولت افغانستان باید روی موقف پیشینش (جمهوریت خط سرخ ما است) بایستد و با تمام قوت از آن دفاع کند. دولت افغانستان نباید زیر نام اسلام، گول طالبان را – که خود هیچ پای‌بندی به آن ندارند – بخورد و به خواست‌های غیر دموکراتیک و ضد حقوق‌بشری آن‌ها تن بدهد.
در گفتوگوهای صلح با طالبان در قطر، هیأت گفتوگوکنندهی دولت افغانستان، باید با هر روش ممکن دیپلماتیک روی خواست‌های حقوق‌بشری شهروندان و به ویژه زنان، تأکید کند و قدمی از آن پا پس نکشد.
حالا که هیأت گفتوگوکنندهی افغانستان و طالبان قرار است برای رسیدن به صلح با هم به توافق برسند، بدون شک گروه طالبان در تلاش امتیاز‌گیری‌های زیادی از دولت افغانستان‌اند و با پشتوانه‌ی دینی و حمایت کشورهای منطقه و جهان می‌خواهند خواست‌های خود را معقول و پذیرفتنی جلوه دهند.
هیأت دولت افغانستان، باید متوجه این باریکی باشند و نباید زیر نام اسلام به «خواست‌های محدود‌کننده‌ی حقوق‌بشری شهروندان» از سوی این گروه، تن بدهند.
صلح با طالبان زمانی برای شهروندان افغانستان پذیرفتنی و به سود آینده‌ی سیاسی افغانستان است که بتواند پشتیبان حقوق‌بشری شهروندان و دست‌آوردهای دموکراتیک دو دهه‌ی گذشته باشد.
حالا بیش‌تر شهروندان افغانستان دوست دارند به مکتب بروند، دانشگاه بروند و روزانه بدون هیچ نگرانی‌ای خواست‌های انسانی خود را دنبال کنند. هیچ توافقی زیر نام صلح، نباید به کاهش آزادی‌های شهروندی و حقوق‌بشری شهروندان افغانستان، منتهی شود.
مردم افغانستان به ویژه زنان، نمی‌خواهند دوباره به دوره‌ی تاریک طالبانی برگردند؛ زنان افغانستان نمی‌خواهند برای بیرون شدن از خانه، دنبال چادری و محرم شرعی بگردند؛ زنان افغانستان نمی‌خواهند زیر نام صلح با طالبان، از حق کار و حق آموزش و پرورش محروم شوند و این را در چند هفته‌ی گذشته در کارزارهای این بخشی از جامعه به وضوح دیدیم.
در نهایت، هیأت گفتوگوکنندهی دولت افغانستان در قطر، باید در برابر خواست‌های غیر دموکراتیک گروه طالبان، قوی ایستاد شوند و قدمی به سوی امارت متمایل نشوند؛ صلحی که آزادی‌های انسانی و حقوق‌بشری شهروندان افغانستان را محدود کند به هیچ رو صلح پایدار نمی تواند باشد، بلکه خود قوغ زیر خاکستر یک جنگ تمام‌عیار دیگر است.
