تایوان چگونه با ویروس کرونا می‌جنگد؟

نویسنده: کریستین چیو – دیپلمات

مترجم: مهدی غلامی

تمام جهان درگیر جنگ با ویروس همه‌گیر کرونا است. کارشناسان بیماری‌های واگیر و مقام‌های دولتی کشورها، در حال آماده شدن برای اجرای اقداماتی جهت کنترل و کم کردن آسیب‌های این ویروس جدید اند. برخی از کشورهای آسیایی مانند سنگاپور، کوریای جنوبی و هنگ کنگ به علت کنترل نسبتا موفقانه‌ی موج اول این بیماری همه‌گیر، مورد تقدیر قرار گرفته اند. آن‌ چه از بحت باز مانده، این است که یک جزیره‌ی کوچک در اقیانوس آرام به بزرگی مریلند (ایالتی در شمال شرق امریکا) در مبارزه با کووید-۱۹ چه دست‌آوردهایی داشته است. دلیل آن این است که جزیره‌ی فرمز، یا همان تایوان، عضو سازمان جهانی بهداشت نیست. هیچ اطلاعات صریحی از تایوان، در اطلاعات کوتاه روزانه‌ی سازمان جهانی بهداشت نشان داده نشده است.

تایوان که در سال ۲۰۰۳ ضربه‌ی سختی از بیماری همه‌گیر «سارس» خورده بود و در آن ۷۳ تن از شهروندان این کشور جان شان را از دست داده و ۳۴۶ نفر دیگر به این بیماری مبتلا شدند، شروع به آمادگی‌های جدی‌ای برای یک بیماری‌ همه‌گیر در آینده کرد. بنا بر این، به محض گزارش اولین سینه‌بغل مرموز در ووهانِ چین، این کشور گوش به زنگ شد. در تاریخ ۲۰ جنوری، تایوان دست به ایجاد یک فرماندهی مرکزی همه‌گیری، متشکل از کارشناسان پزشکی و بهداشت عامه زد که در رأس آن، دکتر چن چی‌یِن‌جِن، معاون رییس‌جمهور تایوان بود که همه‌گیرشناس محترم نیز به حساب می‌آید و توسط دکتر شی‌چونگ چن رهبری می‌شد. نظارت، ردیابی بیماری و انزوا/قرنطین خیلی زود به اجرا درآمد. تایوان با اقدامات بهداشت عامه‌ی قوی، موفق شده است تا شمار موارد ابتلا را پایین نگه دارد. در این کشور، هیچ سینما، فروش‌گاه بزرگ و مهم‌تر از همه، مکتبی بسته نشد؛ اما تجمعات بزرگ توصیه نمی‌شود.

در ماه مارچ، تایوان شاهد افزایش موارد ابتلا بود که بیش‌تر آن موارد مربوط به دانش‌آموزان یا مهاجرانی بود که از اروپا و امریکای شمالی برگشته بودند. با وجود این که این موضوع فشار زیادی را بر سیستم بهداشتی وارد می‌کرد، قرنطین سخت‌گیرانه‌ای اجرا شد. اکنون، در مجموع ۸۰۰۰۰ نفر در قرنطین به سر می‌برند و دمای بدن و نشانه‌های شان به طور روزانه بررسی می‌شود که این کار از طریق تلفون صورت می‌گیرد. چنان‌چه داده‌های جی‌پی‌اس از تلفون یک فرد قرنطین شده، نشان‌گر حرکاتی بیرون از یک محدوده‌ی مشخص باشد، یک تماس پی‌گیرانه برای تأیید موقعیت آن فرد انجام می‌شود.

تایوان در ماه جنوری شروع به گرفتن آزمایش‌های کووید-۱۹ کرد. در ابتدا، از افرادی که از مناطق همه‌گیر برمی‌گشتند یا کسانی که نشانه‌هایی از آن بیماری را داشته و به تازگی سفر کرده بودند، آزمایش گرفته می‌شد. زمانی که شمار موارد ابتلا در کشورهای همسایه‌ی آسیایی افزایش یافت، مقام‌های بهداشتی، آزمایش‌های غربال‌گری گذشته‌نگری را از بیمارانی گرفتند که سرماخوردگی شدیدی داشتند. این کار باعث تشخیص اولین مورد بدون هیچ گونه سابقه‌ی سفر شد (مشخص شد آن بیمار، راننده‌ی یک تاکسی بوده که مسافری از منطقه‌ی چجیانگ چین که یک منطقه‌ی همه‌گیر است را سوار موترش کرده بود). فرماندهی مرکزی همه‌گیری معیارهای نظارتی و آزمایشی‌اش را سریعا بر پایه‌ی پیش‌رفت این بیماری همه‌گیر وفق داد. به تازگی، بیمارانی که حس بویایی یا چشایی شان را از دست می‌دهند، به اجبار مورد آزمایش قرار می‌گیرند.

تا روز ۶ آپریل، ۳۷۳ مورد ابتلا در تایوان ثبت شده بود (امروز، ۱۳ آپریل، این رقم در تایوان به ۳۸۸ مورد رسیده است). بر خلاف گزارش‌های پیشین از چین، میانگین سنی بیماران با ۳۲ سال، جوان‌تر است و آمار مبتلایان زن با ۵۷ درصد کل بیماران، نسبت به ۴۳ درصد بیماران مرد، بیش‌تر است. قابل یادآوری است که تنها ۴۹ درصد از بیماران تب داشتند، در حالی که ۳۷ درصد کل بیماران ریزش آب بینی را تجربه می‌کردند. تنها ۷ درصد بیماران دچار سینه‌بغل شدید شده بودند.

افزون بر جبری بودن رعایت فاصله‌ی یک‌متری در اماکن عمومی، از اول اپریل به بعد، پوشیدن ماسک‌ صورت در زمان استفاده از وسائل حمل‌ونقل شهری اجباری است. دولت تایوان از همان ماه جنوری، تولید ماسک‌های صورت، دیگر تجهیزات محافظتی شخصی و هم‌چنان محصولات پزشکی بسیار ضروری را افزایش داد. برنامه‌های سطح‌ بالایی برای اولویت‌بندی کردن بیماران صورت گرفته است تا از اتاق‌های فشار منفی (اتاق‌های منزوی و ضدواگیر) برای هر گونه افزایش در شمار بیماران، بهتر استفاده شود. ما نسبت به موارد پراکنده‌ی داخلی که هیچ سابقه‌ی سفر یا تماس نداشته اند، به طور محتاطانه‌ای خوش‌بین استیم.

مبارزه با ویروس کرونا نیاز به هر گونه تلاشی دارد. فرماندهی مرکزی همه‌گیری با هم‌آهنگی بسیار مؤثر میان اداره‌های دولتی، این تلاش را رهبری می‌کند. وزارت حمل‌ونقل تایوان، برای آسان‌ کردن ردیابی بیماری، یک «ناوگان مبارزه با همه‌گیری» را ایجاد کرده تا مسافرانی که از مناطق همه‌گیر برمی‌گردند را سوار کند. اپلیکیشن‌هایی برای خرید آسان‌تر ماسک‌های صورت ایجاد شد. ممکن است این ویرس به سرعت تغییر شکل دهد؛ اما تلاش فرادولتی ما نیز به سرعت پاسخ خواهد داد.

افزون بر اقدامات سخت‌گیرانه‌ی بهداشت عامه، ما هم‌چنان تلاش می‌کنیم تا آنتی‌بادی و آزمایش‌های تشخیص در بستر را نیز توسعه دهیم و امیدواریم با این کار، باعث پیش‌رفت علم و تشخیص بهتر بیماران شویم. صنعت پزشکی رو به پیش‌رفت در تایوان در توسعه دادن درمان و واکسین‌ها سهیم است. داروی «سیلمیتاسرتیب» (CX-4945) یکی از نامزدان امیدوارکننده‌ای است که اکنون زیر بررسی قرار دارد.

تایوان تنها یک چراغی از دموکراسی نیست؛ بلکه ثبوت زنده‌ای نیز است که می‌گوید می‌توان یک ویروس در حال ظهور را با دانش، فن‌آوری و حکومت‌داری دموکراتیک در کنترل گرفت. نیازی به اقدام‌های خودکامه‌ی سخت‌گیرانه نیست.