گلثوم زهرا: دفتر زنان سازمان ملل در افغانستان باید معذرت بخواهد

چهارشنبه‌ی هفته‌ی قبل، دفتر زنان سازمان ملل در افغانستان، برنامه‌ای را تحت عنوان «شب شعر» در کابل، برگزار کرده بود تا پایان کمپاین شانزده‌روزه‌ی محو خشونت علیه زنان را اعلام کند.
گفته می‌شود که در این برنامه‌ شماری از زنان فعال حقوق زن و شاعر از ولایت‌های مختلف دعوت شده بودند. در این میان آن‌چه خبرساز شد، دعوت بانوی بامیانی بود که به دلیل داشتن کودک خردسال، به این مراسم اجازه‌ی شرکت داده نشد.
گلثوم زهرا، مادری ۲۱ساله‌ای است که از سوی دفتر زنان سازمان ملل به این برنامه دعوت شده بود؛ اما به دلیل داشتن کودک به این برنامه راه داده نشد. بانو زهرا به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید: «دفتر بخش زنان یوناما، چهارشنبه‌ی هفته‌ی قبل به خاطر پایان کمپاین محو خشونت علیه زنان، شب شعری را راه‌اندازی کرده بود و به عنوان شاعر از من دعوت کرده بودند. زمانی که روز چهارشنبه حرکت کردم و به محل برنامه رسیدم، به خاطر طفلم اجازه‌ی اشتراک به این برنامه را ندادند.»
این مادر بامیانی ضمن این که می‌گوید، به دلیل محدودیت زمانی فرصت نکرده بود تا دختر هفت‌ماهه‌اش را به خانه‌ی دوستانش ببرد، هم‌چنان می‌گوید که مسؤولان دفتر زنان یوناما قبل از برنامه هیچ گونه شرطی برای او قرار نداده بودند که همرای فرزندش به این برنامه نیاید.
هرچند دفتر زنان سازمان ملل در برگه‌ی رسمی تویتر در مورد این نگاشته است که بانو گلثوم زهرا به دلیل این که ناوقت به برنامه رسیده بود، اجازه داده نشد؛ اما گلثو زهرا می‌گوید که چند ساعت قبل از برنامه به دفتر بخش زنان یوناما در کابل رسیده بود. «ساعت ۳ بجه‌ی پس از چاشت به برنامه‌ی «seven place» رسیده بودم؛ اما مسؤولان این مرکز به من اجازه ندادند که داخل برنامه شوم. وقتی مسؤولان بخش زنان یوناما آمدند، گفتند که باید طفل خود را به محافظان بدهی و خود در برنامه بیایی. به دلیل که این حرف را توهین به مادر بودنم دانستم، از حضور در این برنامه خودداری کردم.»
هم‌چنان دفتر زنان سازمان ملل گفته است که به دلیل مشکلات امنیتی و عدم آگاهی در مورد طفل گلثوم زهرا، به او اجازه‌ی شرکت در این برنامه داده نشده است؛ چیزی که این مادر بامیانی آن رد می‌کند و می‌گوید که از قبل در مورد حضور کودکش هماهنگی شده بود و دفتر زنان یوناما به دلیل توهینی که به او کرده، باید معذرت‌خواهی کند.
او می‌گوید: «از آن جایی که من شش سال در راستای فعالیت‌های حقوق بشری و دفاع از حقوق زنان کار کردم و نفس وجودی این برنامه نیز برای زنان بود؛ اما متأسفانه صفحه‌ی رسمی دفتر زنان سازمان در تویتر پستی نوشته است، گویا زمانی که برنامه شروع شده بود، مه رسیدیم. در حالی که مه حدود دو ساعت قبل از این برنامه رسیدم. جالب این است که گفته زهرا بابت این‌ها، از ما معذرت خواسته است؛ اما چنین کاری نکردم. دفتر زنان یوناما به دلیل بی‌توجهی و توهینی که کرده باید از من معذرت بخواهد.»
این بانوی شاعر هم‌چنان نهادهای حامی زنان در افغانستان را به بی‌پروایی متهم می‌کند و می‌گوید، هرچند که این نهادها سال‌ها است که به نام زنان پروژه‌بگیر استند؛ اما کم‌ترین توجهی برای محو خشونت علیه زنان افغان نکرده و هیچ پالیسی عملی برای کاهش خشونت‌ها نداشته اند.

به گفته‌ی او، ۹۹ درصد از زنان افغانستانی توان گرفتن «دایه» برای فرزندان شان را ندارند و همین ناتوانی سبب شده است که به انزوا بروند و گوشه‌نشینی اختیار کنند.
گفتنی است که شماری از فعالان مدنی به شمول این بانوی بامیانی برای رسمی ساختن این مسأله، نامه‌ای را عنوانی سازمان ملل فرستاده اند تا این قضیه‌ از سوی آنان بررسی شود.

واکنش‌هااین مسأله با واکنش‌های زیادی به همراه بوده است. با رسانه‌یی شدن این خبر، شماری زیادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی، نسبت به این قضیه واکنش‌ نشان داده و خواستار بررسی و معذرت‌خواهی دفتر زنان سازمان ملل شده اند.
در کنار این واکنش‌ها، شماری از فعالان حقوق زنان نیز نسبت به این مسأله واکنش نشان داده اند. ویدا ساغری، فعال حقوق زنان، در گفت‌وگو با روزنامه‌ی صبح کابل، این برنامه را یک برنامه‌ی «مسخره و بدون ریشه» می‎داند و می‌گوید، زمانی که یک نهاد حامی حقوق زنان، داشتن طفل را در یک مکان رسمی برای یک خانم به عنوان یک تابو می‌پذیرد، خود این یک وحشت است. وحشت به این معنا که این نهادها مدت بیست سال است که در راستای حمایت از حقوق زنان و محو خشونت علیه زنان پول و پروژه می‌گیرند؛ اما تا کنون خود شان در بخش فهم حقوق زنان دچار مشکل استند.
بانو ساغری هم‌چنان گفت: «وقتی که یک مادر، از یک جای بسیار دور برای اشتراک در یک برنامه‌ی مسخره و بدون رگ و ریشه‌ی شان می‌آید و به دلیل مادر بودن دوباره از عقب دروزاه بر می‌گردد، این خود خشونت است که توسط نهادی که خود را حامی حقوق زنان معرفی می‌کند، انجام شده است. آن عده زنانی که در موقف بالاتر کار می‌کنند، هنوز خود شان بلد نیستند که به خود شان احترام بگذارند و به ویژه آن عده زنان و یا کسان دیگری که تصمیم گرفتند که اجازه‎‌ی اشتراک خانم‌های کودک‌دار را در این برنامه ندهند، در حقیقت به این معنا است که این خانم‌ها کودکان شان را از جامعه پنهان می‌کنند.»
تا کنون دفتر زنان یوناما به گونه‌ی رسمی در مورد اظهارات بانو گلثوم زهرا چیزی نگفته است.