برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا؛ شهروندان و دولت باید دریک خط قرار بگیرند

مجیب ارژنگ
برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا؛ شهروندان و دولت باید دریک خط قرار بگیرند

در شرایطی که نشانه‌های مثبت ویروس کرونا در شهری به ثبت می‌رسد، برای پیش‌گیری از گسترش این ویروس و آلوده‌نشدن بیشتر مردم، نیاز  است که روش‌های پیش‌گیرانه‌ی ضروری رعایت شود.

مهم‌ترین روش برای پیش‌گیری از انتقال و گسترش ویروس کرونا این است که فاصله‌ی ما را از هم دیگر نگه داشته و در صورتی که نیاز جدی نباشد، نباید کنار هم گرد بیاییم.

برای پیش‌گیری از انتقال و گسترش ویروس کرونا، نیاز است که همه‌ی مکان‌های عمومی؛ مثل کافه‌ها، رستورانت‌ها، سالون‌های ورزشی و پارک‌های تفریحی به روی مردم بسته باشد.

البته در شهری که مردم آن، خود برای صحت خود ارزش قایل اند، بدون اجبار حکومت از گرد‌آمدن در این مکان‌ها خود داری می‌کنند؛ اما در جامعه‌ی افغانستان نیاز است که در کنار آگاهی‌دهی گسترده از سوی دولت و نهادهای مدنی، از قوه‌ی قهریه نیز برای پیش‌گیری از گردهم‌آیی‌ها بهره گرفت.

استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، مثل بس‌های شهری نیز عامل مهم انتقال ویروس کرونا است.

زمانی که شخصی آلوده به ویروس کرونا از بس شهری استفاده می‌کند؛ در صورت عطسه‌زدن و سرفه کردن، ویروس یا به گونه‌ی مستقیم از هوا به شخص دیگری انتقال پیدا می‌کند و یا هم به روی دستگیره‌ها و جاهایی که بیشتر در تماس استند نشسته و هنگام تماس شخص دیگر، این ویروس به او انتقال پیدا می‌کند.

همه‌ی کشورهایی که ویروس کرونا در آن شیوع یافته است مثل ایران، ایتالیا، کوریای جنوبی و…؛ محل‌های عمومی را که به استفاده از آن نیاز است را ضدعفونی می‌کنند و در صورت امکان بیشتر نقاط شهر را؛ اما در افغانستان با این که یک ماهی از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد؛ هنوز هم بیشتر محل‌ها ضد عفونی نشده اند و در شهر کابل هنوز هم استفاده از بس‌های شهری (کاسترهای شخصی)، جریان دارد و حتا در پل‌سرخ، شماری از سنوکر کلپ‌ها باز اند؛ این در حالی است که سنوکر کلپ، مکان مناسبی برای انتقال ویروس کرونا است.

به اساس آخرین اظهارات وزارت صحت عامه‌، امروز چهار شنبه (۶حمل)، شمار مبتلایان به کرونا در افغانستان به ۷۹ نفر می‌رسد که۳۲تن آن در یک شبانه‌روز گذشته در هرات و یک تن در کابل، به این ویروس آلوده شده اند؛ اما این شهروندان هیچ کدام آنهایی نبوده اند که در چند ماه گذشته سابقه‌ی سفر به ایران را داشته باشند؛ این به این معنا است که ویروس کرونا در هرات وارد مرحله‌ی همه‌گیری‌اش شده است.

در گسترش ویروس کرونا در افغانستان، در کنار کوتاهی دولت، بی‌توجهی شهروندان نیز نقش اساسی را داشته است؛ بی توجهی شهروندان در برابر این ویروس، می‌تواند اثرهای زیانباری را در پی داشته باشد که جبران آن در شرایط کنونی از توان دولت و مردم افغانستان بیرون است.

وزارت صحت از وارد‌شدن ویروس کرونا به مرحله‌ی گردش اجتماعی آن در افغانستان، خبر می‌دهد؛ اما هنوز هم از قرنطین کردن هرات و نیمروز که دو منبع مهم پخش و گسترش ویروس کرونا در افغانستان استند، خبری نیست و کمیته‌ی عالی جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در افغانستان، تنها به وضع محدویت در رفت‌و آمد روزانه در شهرهای هرات، زرنج و فراه و توقف فعالیت‌های غیر ضروری بسنده کرده است.

هر چند اقدام اخیر کمیته‌ی عالی جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در افغانستان، می‌تواند تا اندازه‌ی زیادی از گسترش ویروس کرونا، پیش‌گیری کند؛ اما به هیچ وجه بسنده نیست.

برای شهروندان و دولت افغانستان نیاز است که از تجربه‌ی ناکام ایران در جدی نگرفتن ویروس کرونا و مبارزه با آن بیاموزند؛ پنهان کاری دولت ایران و جدی نگرفتن سلامت شهروندانش باعث شد که این ویروس در کمتر از دوماه، نزدیک به ۲ هزار نفر را در این کشور بکشد.

از سویی هم هشدار اخیر رییس سازمان جهانی بهداشت و وزارت صحت عامه‌ی افغانستان از احتمال گرفتاری ۱۶ میلیونی شهروندان افغانستان به ویروس کرونا؛ جدی‌گرفتن وضعیت پیش‌آمده و رعایت قواعد پیش‌گیرانه از گسترش این ویروس را ضروری‌تر از پیش می‌کند.

برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا، در نخست نیاز است که هرات و نیمروز و در صورت نیاز فراه نیز قرنطینه شود و خواسته‌های وزارت بهداشت از سوی حکومت و کمیته‌ی عالی جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در افغانستان، مبنی بر قرنطین کردن هرات باید جدی گرفته شود، هر چند تا هنوز نشده است.

در کنار قرنطین‌شدن و ضد عفونی کردن شهرهای نام برده، نیاز است شهر کابل نیز ضد عفونی شده و از سویی هم از تطبیق اعلامیه‌ی منع استفاده از مکان‌های عمومی به گونه‌ی جدی نظارت شود؛ اما باز هم باید یاد آور شوم که برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا و افزایش شمار مبتلایان و قربانیان این ویروس نیاز است که همه با نگهداشتن فاصله جدا جدا با آن مبارزه کنیم.

برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا نیاز است که شهروندان و دولت هر دو با هم با این ویروس کشنده مبارزه کنند تا افغانستان پس از کرونا؛ زخمی‌تر و خسته‌تر از امروز نباشد.