مندوی کابل، کوتهسنگی، لیسه مریم، سرای شمالی، سینما پامیر، ساحات چوک و پلخشتی، ایستگاههای موترهای لینی و سایر نقاط مزدحم شهر کابل، با توجه به تجمع افراد و مراعات نکردن حفظالصحه، خطر شیوع ویروس کرونا را افزایش میدهد.
این مکانها محل خرید و فروش مواد مورد نیاز مردم است و روزانه هزاران تن به این مکانها رفت و آمد دارند. فروشندهها، کارگران دستمزد، دستفروشان و مردمی که برای خرید کالای مورد نیاز شان به این مکانها میآیند، خطر ویروس کرونا آنان را تهدید میکند. با وجود تجمع افراد در این مکانها، شماری زیادی از فروشندهها و مردم از ماسک و دستکش استفاده نکرده و حفظالصحهی خود و محیط را مراعات نمیکنند.
مردم هنوز کرونا را جدی نگرفته، از دستدادن و بغلکشی خودداری نکرده، فاصلهی مشخص را رعایت نکرده و در راهروهای تنگ و پُر ازدحام مندوی کابل، هر لحظه ممکن است که فردی به افراد دیگر ویروس منتقل کند.
هر جایی که محل تجمع افراد باشد، میتواند موجب ادامهی چرخهی گسترش ویروس کرونا شود، از مسجد گرفته تا عبادتگاهها. برای همین کشورهای اسلامی اماکن مقدس و محل عبادت مسلمین را برای در امان ماندن آنها از کرونا بسته اند. در افغانستان اما هنوز وزارت حج و اوقاف در این زمینه تصمیم نگرفته است.
وزارت صحت عامه بارها اعلام کرده است که برای جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری، از رفتوآمدهای غیر ضروری خودداری کنند. مردم باوجودیکه از خطر و شیوع این بیماری آگاه اند؛ اما در رفتار شان تغییر نیامده است.
وحیدالله مایار، سخنگوی وزارت صحت عامه، صبح امروز در نشست خبری گفت که مردم حتا در نقاط دور دست از این موضوع آگاهی دارند؛ اما به توصیههای بهداشتی توجه نمیکنند.
مایار در رابطه به مکانهای مزدحم شهر و خطر شیوع ویروس کرونا میان مردم اظهار نظر قطعی نکرد؛ اما گفت که دستور ماندن مردم و قرنطین شدن آنها در خانه، مسؤولیت این وزارت نیست؛ ولی بارها تذکر داده شده است که از تجمعها خودداری کنند. در مکانهای مزدحم دستورالعملهای صحی را مراعات کنند؛ اما مردم هنوز هم بیتوجه اند و با بیمسؤولیتی، سلامتی خود و خانواده شان را به خطر میاندازند.
با گسترش شیوع بیماری کرونا در جهان و افغانستان، مردم افغانستان هنوز هم خطر ابتلا به این ویروس را جدی نگرفته و در مقابل صحت خود، خانواده، دوستان و مردم جامعه شان بیتوجه اند.
این روزها شیوع کرونا در افغانستان افرایش یافته است و راه جلوگیری از آن، مراعات حفظالصحهی شخصی و خودداری از رفتوآمدهای بیجا است؛ اما با آن هم در بیشتر نقاط مزدحم کابل، تجمع مردم بسیار زیاد است و از ماسک و دستکش نیز استفاده نمیکنند.
حکومت افغانستان باید اماکنی را که برای سلامتی مردم خطرناک است، مشخص کرده و محدودیت وضع کند. باید وسایط نقلیهی شهری به صورت مداوم زیر نظر باشند و جاهای خطرناک دواپاشی شوند تا سلامت مردم بیش از این با خطر مواجه نشود. هر کشوری با توجه به مختصات رفتاری و اجتماعی، نقاط خطرناک در چنین مواقعی دارد که باید هر چه زودتر مشخص شود و مردم از رفتوآمد به آنجا دوری کنند. حکومت همانگونه که بر نرخ مواد اتزاقی نظارت کرد بر تمام موارد دیگر و به خصوص بر مواد شوینده و ضد عفونی کننده نظارت داشته باشد و وضعیت یک بام و دو هوا را کنار بگذارد. الان محتکرین و گرانفروشان مواد ارتزاقی مورد بازخواست واقع شدند؛ اما دواخانهها و فروشگاههای که مواد ضد عفونی کننده را با ۵۰۰درصد افزایش قیمت میفروشند، از نظارت حکومت به دور مانده اند.
کرونا را پیش از آن که به یک بحران همهگیر بدل شود باید جدی گرفت و در بارهی آن فکر کرد. باید راهکارهای عملی سنجید و به مردم کمک کرد تا از این مرحلهی حساس و مهم عبور کنند.