هر اندازه که به دهم محرم نزدیک می‌شویم؛ عزاداری برای شهیدان کربلا، سرخ‌تر می‌شود؛ سرخی‌ای که می‌خواهد نشانی از خون‌های ریخته شده در کربلا را، با خود داشته باشد.
جوانان شیعه‌ی افغانستان، از هفتم ماه محرم تا دهم آن را، با تیغ‌هایی تیزی که به پشت خود می‌زنند، می خواهند، با ریختن خون شان، بیعت خود را به امام حسین و یارانش، تازه کنند.
این روش ابراز وفاداری، هر چند گذشته‌ی زیادی در تاریخ اسلام ندارد؛ اما حالا، رفته رفته به رسم حاکم دهه‌ی محرم، در افغانستان، ایران و عراق، بدل شده است.
هر چند آیت‌الله شیخ آصف محسنی و شماری دیگر از پژوهشگران دینی شیعه؛ بارها، تیغ‌زنی/قمه‌زنی را رد کرده و آن را خلاف اسلام و راه امام حسین و یارانش، می‌دانند؛ اما با آن هم، چشم‌پوشی رهبران سیاسی شیعه‌ی افغانستان از آن، باعث شده است که این رسم، هم‌چنان پا برجا بماند.
امروز (پنج‌شنبه، ۶ سنبله)، برابر است با هفتم ماه محرم. شماری از جوانان شیعه‌ی افغانستان، مثل سال‌های پیش، روی پل «کوته‌سنگی»، گرد آمده و برای اعلام وفاداری به حسین و یاران کربلایی اش، خود را تیغ زدند.
