درخواست چوب از دانشجویان در دانشگاه بغلان

با وجود سرازیر شدن ملیون‌ها دالر کمک‌های جامعه‌ی جهانی به دولت افغانستان هنوز وضعیت آموزش کشور درحالتی قرار دارد که دانشجویان مجبور ساخته می­شوند تا برای اعمار صنف‌های درسی و تهیه‌ی میز و چوکی هزینه کنند؛ درحالی که برخی از دانشجویان از روی ناچاری و ضعف اقتصادی خانواده‌های‌شان برای پیدا کردن اندک پولی در جاهای همچون رستورانت‌ها کار می­کنند.

به تازگی دانشگاه بغلان، برای دانشجویانش دستور داده است که به‌ خاطر اعمار صنف‌های درسی «دستک» یا چوبی که از آن برای پوشانیدن سقف منازل استفاده می‌شود، با خود بیاورند.

تصاویر برداشته شده، نشان می‌د‌هد که شماری از دانشجویان این چوب‌ها را بر شانه دارند و به دانشگاه بغلان انتقال می‌دهند.

شماری از این دانشجویان، به روزنامه‌ی صبح کابل می­گویندکه یکی از استادان‌شان به آنان گفته است، برای پوشانیدن سقف اتاق‌های تازه اعمار شده هرکدام یک «دستک» با خود بیاورند و در غیر آن در امتحان پیش ­رو ناکام خواهند شد.

این دانشجویان که نمی­خواهند نام‌شان در گزارش ذکر شود، می­افزایند که شماری هم از ترس ناکام شدن از پول شخصی‌شان چوب خریداری کرده و به دانشگاه تسلیم کرده‌اند.

همچنان برخی از دانشجویان می­گویند که پیش از این نیز استادان دانشگاه به خاطر ترمیم و خریداری میز و چوکی از آنان پول درخواست کرده بودند.

هم اکنون دانشکده‌های دانشگاه بغلان در سه قسمت تقسیم شده است که بر علاوه‌ی کمبود صنف‌های درسی و میز و چوکی، ناامنی نیز یکی از چالش‌های دیگری است که دانشجویان با آن روبه‌رو استند.

اعضای شورای ولایتی بغلان همچنان از این کار استادان دانشگاه انتقاد می‌کنند و می­گویند، به جای ارایه‌ی خدمات بهتر، دانشجویان مجبور ساخته می­شوند تا خود نیازمندی دانشگاه را فراهم سازند.

شمس‌الحق بارکزی، معاون شورای ولایتی بغلان، در گفت‌وگو با روزنامه‌ی صبح کابل، فراهم‌سازی سهولت‌های لازم را برای دانشجویان را از مکلفیت‌های حکومت می­داند و درخواست پول و «دستک» را غیر قانونی می­خواند.

رییس دانشگاه بغلان، درخواست چوب (دستک) را از سوی یکی از استادان تایید می­کند و می­گوید، این کار بدون آگاهی وی صورت گرفته است.

سیدجان ساطع، رییس دانشگاه بغلان، به روزنامه‌ی صبح کابل می­گوید، یکی از استادان تعلیم و تربیه‌ی این دانشگاه از نزد دانشجویان این درخواست را به منظور پوشانیدن سقف یکی از صنف‌های تازه اعمار شده کرده است.

وی، موضوع جبری بودن این درخواست را رد می­کند و می­گوید، دانشجویانی که توان مالی خوبی دارند در این کار سهم داشته‌اند.

آقای ساطع می‌گوید که پس از آگاهی از این موضوع، مانع این کار شده است.

درحالی که پیش از این، اداره‌ی لیسه هوا در شهر پلخمری، از دانش­آموزان خواسته بود که هرکدام سه «خشت» پخته برای برطرف سازی مشکلات کمبود صنف درسی به این لیسه بیاورند که این کار نیز مورد انتقاد اولیای دانش­آموزان قرار گرفته بود.

مسؤولان این لیسه گفته‌اند که این درخواست را بر اساس مشوره‌ی اولیای شاگردان انجام داده‌اند.

شرایط بد اقتصادی خانواده، و دانشجویانی که هیچ منبع درآمد و زمینه‌ی کاری غیر از خانواده‌های شان ندارند، زندگی دانشجویان افغانستان را با فقر ویژه‌ای پوشش داده است. این دوره از زندگی دختران و پسرانی که از کنار خانه و خانواده دور می‌شوند و به زندگی مسافری در خوابگاه‌ها پناه می‌برند؛ دوره‌ی ویژه‌ای از فقر است که با بالا گرفتن نیازهای جوانی و فقر خانواده‌ها گره خورده است.

دانشگاه بغلان، دارای هفت دانشکده می­باشد که دانشکده‌های زراعت، انجنیری، اقتصاد، ژورنالیزم و ادبیات آن در ساحات حسین­خیل و پوزه‌ ایشان که بیش از ۱۰ کیلومتر از شهر پلخمری فاصله دارد، واقع شده است.

ناامنی در این ساحات چالش‌های بسیاری را برای دانشجویان و استادان دانشگاه به بار آورده است؛ قسمی که پیش از این نیز بارها به علت درگیری، آنان نتوانستند به درس‌های شان حاضر شوند.

در حال حاضر نیز از روز گذشته بدین­سو دانشکده‌های واقع شده در ساحه‌ی حسین­خیل و پوزه ایشان به دلیل درگیری‌ها میان نیروهای امنیتی و طالبان بسته شده است.

از سوی دیگر دوری راه دانشجویان از صنف‌های درسی‌شان نیز یکی دیگر از چالش‌هایی است که آنان مجبوراند همه روزه ۶۰ افغانی کرایه‌ی موتر بپردازند.