شرق کابل را با گذشت از دروازه‌ی شرقی این شهر به مقصد شهر جلال‌آباد در شرق افغانستان ترک می‌کنیم. با خواندن متنی‌که در تابلوی این دروازه نوشته شده (سفر بی‌خطر)، داخل دره‌ای با کوه‌هایی بلندقامتی می‌شویم که به سختی در وسط شان جاده‌ی کم‌عرضی و رودخانه‌ای با اندک آبی، جا شده است. جاده‌ی کابل – جلال‌آباد بر خلاف جاده‌ی کابل- کندهار، صاف و بی‌داغ؛ اما هم‌زمان باریک و دشوارگذر است.
مشخصات تاریخی و آب‌وهوایی، میوه‌های چهار فصل، حاصلات کشاورزی و مناظر طبیعی ننگرهار سبب شده است که این ولایت نسبت به هر ولایت دیگر در شرق افغانستان، متفاوت باشد.
معمولا در ننگرهار بدون ولسوالى‌هاى خوگيانى، حصارک، سپين‌غر و کوه کشموند در مناطق ديگر اين ولايت برف نمى‌بارد. اين ولايت با یک سلسله کوه‌هایی مانند کوه هندوکش که از کوتل پردم آغاز شده و با دشت گمبيرى منتهى مى‌شود، کوه سپين‌غر در جنوب، کوه تورغر در غرب و شاخه‌های فرعی کوه هندوکش در شرق این ولایت که در اطراف ولسوالی‌های کامه، گوشته و لعل‌پور می‌باشد، احاطه شده است.
آغاز جاده‌ی کابل- جلال‌آباد در شرق کابل
با دور شدن از کابل و نزدیک شدن به شرق افغانستان، سطح زمین پایین‌تر می‌شود. کوتل ماهیپر این او دو سطح متفاوت زمین را باهم وصل می‌کند.
کوتل ماهیپر یکی از مناطق دشوارگذر مسیر کابل-جلال‌آباد است.
ساختمان بند برق ماهیپر در مسیر کابل- جلال‌آباد. این بند بیشتر از ۲۶ هزار میگاوات برق تولید می‌کند.
قسمتی از دریای کابل در نزدیکی ولایت لغمان. آب این دریا در نزديکى درونته با درياى سرخ‌رود ننگرهار یکجا می‌شود.
پل بناشده در ادامه‌ی دریای کابل در نزدیکی‌های منطقه‌ی سرخ‌رود.
کودکانی که در کنار رودخانه کرکت بازی می‌کنند.
طبیعت زیبای شرق؛ نزدیکی بلند نغلو
مسیر جاده‌ی جلال‌آباد – کابل در زمستان بیشتر باران می‌بارد تا برف.
شال‌های ابریشمی که برای فروش در امتداد جاده‌ی جلال‌آباد – کابل به نمایش گذاشته می‌شود. مسافران پیشاور از مشتریان اصلی این شال‌ها اند.
دروازه‌ی ولایت لغمان در مسیر جلال‌آباد – کابل
کشاورزان ننگرهاری در حال پرورش لبلبو. بیشتر از ۷۰ درصد از باشندگان ننگرهار کشاورز استند.
بند برق درونته در شهر جلال‌آباد
ریکشا (سه چرخه) یکی از وسایطی است که در جاده‌های شهر جلال‌آباد بیشتر دیده می‌شود. حکومت محلی ننگرهار به این ریکشاها، شماره پلیت قانونی توزیع کرده است.
مهمان‌خانه «قصر سفید» در شهر جلال‌آباد. گفته می‌شود که این قصر از نزدیکان گل‌آغا شیرزی، والی پیشین ننگرهار و وزیر فعلی سرحدات، اقوام و قبایل است.
پل بهسود. ولسوالی بهسود در چند کیلومتری شرق شهر جلال‌آباد واقع شده است.
نمای بیرونی ساختمان ولایت ننگرهار
ساختمان مقام ولایت ننگرهار
مسیر جلال‌آباد – ولسوالی بهسود؛ ساعت ده شب.
بازار ولسوالی کامه‌ی ننگرهار؛ ساعت ۱۱ شب.
پل سراچه در مسیر جلال‌آباد – ولسوالی اچین
گمرگ ننگرهار در مسیر ولسوالی اچین ننگرهار. روزانه بیشتر از ۲۰۰ موتر باربری در این بندر بازرگانی، گمرک می‌شود.
درخت های کینو در مسیر ولسوالی اچین
قبرستانی در نزدیکی ولسوالی بتی‌کوت ننگرهار. در این قبرستان قربانیان جنگ از طرف‌های مختلف درگیر، زیر پرچم سفید و سه رنگ دفن شده‌اند.
جنوب ننگرهار در چند کیلومتری کوه سپین‌غر. سپين غر يکى از مشهورترين کوه اقتصادى ننگرهار است که در جنوب این ولایت موقعيت دارد. این کوه از ٨٤ کيلومترى شرق شهر پشاور آغاز شده و به سوى غرب تا سرحدات ولايت لوگر امتداد يافته است. کوه سپین غر، ولایت لوگر و منطقه تيرا خبيرپشتونخوا را جدا می‌کند. طول اين کوه ١٨٠ کيلومتر و سطح ارتفاع متوسط آن ٣٥٠٠ متر برآورد شده است. سپین‌غر در اکثريت فصل‌هاى سال پُر از برف است.
پاسگاه‌ی حاجی قلم، یکی از فرماندهان خیزش مردمی در ولسوالی اچین ننگرهار.
یکی از نیروهای خیزش مردمی در آغاز دامنه‌ی دره‌ی بایندر در ولسوالی اچین ننگرهار.
یکی از سربازان دیگر خیزش مردمی در مسیر دره‌ی بایندر؛ دره‌ای که گروه داعش از آنجا در افغانستان فعالیت‌هایش را آغاز کرد.
آغاز دره‌ی بایندر در ولسوالی اچین ننگرهار.
به گفته‌ی مقام‌های محلی پیش از ظهور داعش در ننگرهار، در این دره نزدیک به ۴ هزار شهروند زندگی می‌کردند.
در حال حاضر با آنکه دره‌ی بایندر به گونه‌ی کامل از وجود گروه داعش پاک شده است؛ اما هنوز هم هیچ یکی از باشندگان این دره به دلیل فرش بودن ماین این منطقه، نتوانسته اند به خانه‌های شان بر گردند. نیروهای امنیتی و خیزش مردمی، تنها ۳۰۰ ماین را از مسیر راه این دره، انفجار داده اند.
کلینکی که پیش از آمدن گروه داعش در این دره، برای نزدیک به ۲ هزار شهروند، خدمات ارائه می‌کرد.
گروه داعش شهروندان اصلی این دره را از آنجا بیرون کرده و از خانه‌های آنها برای نگهداری فامیل سربازان خود استفاده می‌کرد. در این خانه‌ها به گونه‌ی مرموزی برای اهداف نظامی تونل ساخته شده است.
قفسه‌ی کتاب در یکی از مراکز تبلیغاتی گروه داعش در ولسوالی اچین ننگرهار.
گلالی، اولین کسی است که با گذشت یک ماه پس از شکست داعش در شرق افغانستان، همراه با فامیلش پس از پنج سال مهاجرت، در زادگاهش به دامن دره‌ی بایندر بازگشته است. او از مقام‌های محلی ننگرهار می‌خواهد که زمینه‌ی بازگشت دوباره‌ی ساکنان این دره را به زادگاه شان مساعد کند.
در این مورد بیشتر بخوانید:
